هوشمندسازی در عرصه مدیریت شهری با مشارکت تشکل های مردمی

امروزه ضرورت هوشمندسازی شهرها در کنار توسعه شهری و قرار گرفتن این موضوع در اولویت بخش مسکن و شهرسازی و شهرداری ها تاکید و با اشاره به نقش زیرساخت های دولت الکترونیک و ارائه خدمات شهری در سطوح مختلف باید منطبق با خواست و نیازهای شهروندان باشد و در کمترین زمان و دقت بالا انجام گیرد. که ارائه خدمات الکترونیکی جزیره ای نیست بلکه برای آن سازوکارهای مهمی چون نظارت، راهبری به منظور تحقق پنجره واحد خدمات دستگاه های اجرایی دولت الکترونیک الزامی است. شهرهای هوشمند، تجسم رویایی در آینده نیستند، بلکه به لطف راهکارهای نوآورانه اینترنت اشیا، در حال حاضر در برخی نقاط دنیا فعال و به سرعت هم در حال گسترش هستند. هدف مقاله حاضر هوشمندسازی در عرصه مدیریت شهری با مشارکت تشکل های مردمی با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد در سطح بین المللی تمامی کشورهای دنیا به سمت توسعه پایدارشهری، از طریق هوشمندسازی شهری قدم برداشته اند. آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می برد، صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و سیستم ارتباطاتی آن شهر نیست؛ بلکه نحوه ی برنامه ریزی و استفاده از این ابزار درجهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر است. هدف شهر هوشمند افزایش کیفیت زندگی شهری با رویکرد توسعه ی پایدار است. در توجه به این موضوع و توسعه شهرهای هوشمند باید به استقرار شبکه های پهن باند، استفاده از تجهیزات هوشمند، توسعه فضاهای شهری هوشمند و توسعه خدمات الکترونیکی توجه لازم شود. یکپارچگی میان دستگاه های اجرایی خدمات رسان، کلید دستیابی به شهر هوشمند است و به رغم قدم های مهمی که تاکنون برداشته شده، امروز شهرهای بزرگ کشور ما از جمله تهران با استاندارد یک شهر هوشمند، فاصله دارد. کلان شهرها و از جمله تهران بدون هوشمندسازی قابل اداره کردن نیستند. حل مشکلات کشور نیز بدون تحقق مشارکت مردم امکان پذیر نیست.

کلیدواژه ها:

تشکل های مردمی ، شهر هوشمند ، رشد هوشمند ، مدیریت هوشمند