نگاهی علمی دینی به اوقات فراغت

در گذشته تمدن­ها و اقوام مختلف نسبت به اوقات فراغت و نحوه استفاده از آن توجه نموده و برای آن برنامه­های متفاوتی داشتند، که نمونه­های آن را در بازی­ها، ورزش­های قهرمانی و هنرهایی همچون نقاشی و نقالی می­توان مشاهده نمود. در عصر جدید و با به وجود آمدن زندگی مدرن شهری و پیدایش امکانات و تکنولوژی­های جدید، اوقات فراغت و چگونگی استفاده از آن مورد توجه خاص قرار گرفت؛ چرا که در این دوران کار از زندگی خصوصی جدا شد و به ادارات و کارخانه ها انتقال یافت و در نتیجه زمان فراغت و زمان کار از یکدیگر تفکیک گردید، به گونه­ای که به عقیده برخی از کارشناسان، اوقات فراغت به معنای امروزی، مولود جوامع صنعتی است. این نوشتار با هدف شناخت انواع اوقات فراغت از دیدگاه جامعه­شناسی در جوامع کنونی با روش توصیفی­تحلیلی به بررسی فواید و آسیب­های آن پرداخته سپس با بهره­گیری از کلام و سیره معصومان:، اهمیت وقت و ضرورت استفاده از اوقات فراغت را در فرهنگ اسلامی به لحاظ جنبه فردی آن تبیین نموده و راه­کارهایی جهت تنظیم صحیح اوقات شبانه­روز، به منظور دست­یابی به سبک زندگی اسلامی ارائه می­نماید. بخش پایانی به جنبه اجتماعی اوقات فراغت پرداخته و پیشنهاداتی در آن زمینه ارائه گردیده که امید است مورد توجه مسوولان و بهره­برداری ایشان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، فراغت فعال ، فراغت غیر فعال ، سبک زندگی اسلامی