اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در شهر خنج

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در شهر خنج انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند که به صورت تصادفی خوشه ای ۴۰ دانش آموز از جامعه مذکور انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه پرخاشگری باس و پری بود. آموزش مهارتهای اجتماعی طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای و در هر هفته دو جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکردند. آزمودنی های هر دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند.برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش گروهی مهارت های اجتماعی بر کاهش پرخاشگری کل (P<۰/۰۵) ، پرخاشگری فیزیکی (P<۰/۰۵)، پرخاشگری کلامی(P<۰/۰۵ )، خشم (P<۰/۰۵) و خصومت (P<۰/۰۵) دانش آموزان موثر است.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان دختر با یادگیری مهارت های اجتماعی در رویارویی با موقعیت های مختلف ، از راهبردهای پرخاشگرانه کمتری استفاده میکنند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، پرخاشگری ، پرخاشگری فیزیکی ، پرخاشگری کلامی ، خشم ، خصومت