پیش بینی نقاط پرخطر شیوع کروید -۱۹ در بغداد با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی بهداشت، بحران و ایمنی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HCSCONF03_020
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1400
چکیده مقاله:
بیماری کووید ۱۹ با توجه به شرایط اضطراری سلامت عموم مردم جهان بر ۲۱۲ کشور تاثیرگذاری نموده و از دوازدهم می سال ۲۰۲۰ با نرخ بسیار بالایی در سراسر جهان شیوع پیدا کرده است. هدف از این پژوهش پیش بینی نقاط خطر پذیر شیوع کووید-۱۹ با بهره گیری از شبکه عصبی مصنوعی و سامانه اطلاعات مکانی در شهر بغداد کشور عراق میباشد. لذا از شبکه چندلایه شبکه عصبی مصنوعی جهت پیش بینی نقاط خطرپذیر شیوع کووید-۱۹ در بغداد استفاده شده و نتایج شبکه ها با داده های مشاهده شده مقایسه گردیدند. داده های روزانه اعلامی از سوی وزارت بهداشت عراق شامل شمارش جانباختگان، بهبودیافتگان و مبتلایان و نشانی محل سکونت، داده های محیطی و اقلیمی از قبیل میانگین دمای هوا، میانگین رطوبت، بارش، ارتفاع، ... (از ۲۲ فوریه ۲۰۲۰ تا ۲۴ آپریل ۲۰۲۱ طی یک دوره ۴۲۷ روزه) شامل بودند. پارامترهای موثر بر نقاط خطرپذیر متشکل از ۱۵ لایه ورودی وارد به مدل تجزیه و تحلیل معرفی شدند. نتایج تحلیل نشان دادند این بیماری غالبا در نواحی مرکزی شیوع دارد. همچنین، با توجه به اینکه نتیجه معیار ارزیابی عملکرد شبکه عصبی مصنوعی (مجذور خطای میانگین) به صفر نزدیک بود، مدل شبکه عصبی مصنوعی دارای عملکرد قابل قبولی تشخیص داده شد. در نهایت نتیجه گرفته شد نواحی رشید و منصور، معتصمه، فرات، عامل، کندی، کاظمیه از بین ۸۵ تاحیه موجود در نقشه، دارای لکه و نقاط داغ شیوع کووید۱۹ بوده و مبتلایان پیش بینی شده حدود۱/۹ درصد از کل مساحت نواحی شهر بغداد را پوشش می دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسلم السهلانی
گروه مهندسی نقشه برداری. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی. مشهد.
روزبه شاد
دانشیار مهندسی عمران. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی. مشهد .
مرجان قائمی
استاد مدعو مهندسی عمران. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی. مشهد .
حسین اعتمادفرد
استادیار مهندسی عمران. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی. مشهد
نبا التمیمی
گروه مهندسی نقشه برداری. دانشکده مهندسی. دانشگاه فردوسی. مشهد