ارزیابی توانمندی های ژئوتوریسمی استان البرز بر اساس روش پرالونگ

بیان رابطه ی لندفرم های ژئومورفولوژیکی با توریسم از جمله مطالعات بین رشته ای مطرح شده در سال های اخیر است. با برقراری چنین ارتباطی، مکان های توریستی ژئومورفولوژیکی به صورت اشکال ژئومورفیکی تعریف می شوند که بر اساس درک انسان از عوارض ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی، ارزش زیبایی شناختی، علمی، فرهنگی تاریخی و یا اجتماعی اقتصادی پیدا می کنند. بر این اساس معرفی برخی لند فرم های توریستی استان البرز جزو اهداف اصلی این پژوهش تعیین گردید. روش انجام این تحقیق، توصیفی تحلیلی با استفاده از مدل پرالونگ بوده است. نتایج ارزیابی ها نشان می دهد که آبشار هفت چشمه با عیار گردشگری ۰.۵۳ در رتبه اول، چشمه گله گیله با عیار گردشگری ۰.۴۹ در رتبه دوم و سد طالقان با کمی اختلاف نسبت به چشمه گله گیله، با عیار گردشگری ۰.۴۸ در رتبه سوم قرار دارد. این ارزیابی نشان می دهد که آبشار هفت چشمه نسبت به دو ژئوسایت دیگر توانایی بیشتری در جذب توریست دارد. همچنین پتانسیل ها و جاذبه های فراوان آبشار هفت چشمه نشان می دهد که در صورت توجه بیشتر و ایجاد زیرساخت های مناسب در آینده از ارزش بهره وری به مراتب بیشتر برخوردار شود و گردشگران زیادی را به خود جذب نماید. در نهایت، ارائه نگاهی جدید به واحدهای ژئومورفولوژیکی و تعریف آنها در قالبی از مفاهیم ژئوتوریسمی، مهم ترین دستاورد این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، روش پرالونگ ، استان البرز