انتخاب تیم پروژه طی مدل صفر و یک دو مرحله ای با رویکرد مینیمم پیچیدگی دانشی

داشتن درکی بهتر از پیچیدگی های یک پروژه و داشتن استراتژی مناسب برای مدیریت بهتر آن، بررویبرنامه ریزی موثرتر، اجرا و مدیریت بهتر پروژه تاثیر به سزایی دارد.با توجه به اهمیت دانش و تخصص در اجرای هر پروژه ای، در این پژوهش به ارائه مدل صفر و یک دومرحله ای جهت تخصیص افراد به پروژه ها در سازمان های پروژه محور با رویکرد مینیمم پیچیدگی دانشیپرداخته شده است. در مرحله اول پس از اندازه گیری مقادیر پیچیدگی دانشی مطابق با روش BZT و نیزبا استفاده از نتایج مدل صفر و یک مینیمم سازی پیچیدگی دانشی نسبت به تعیین حوزه های دانشی درپروژه هایی که مدیریت و تصمیم گیری درون سازمانی برای آنها سبب مینیمم پیچیدگی دانشی در سازمانمی شود اقدام نموده و در مرحله بعد، بر اساس معیارهای تناسب افراد با پروژه ها و نیز هم افزایی بین افرادکاندید برای تیم های مشترک نسبت به تخصیص مناسب ترین افراد به پروژه های درون سازمانی انتخابشده از مرحله اول اقدام نمودیم.نتایج حاصل از حل این مدل مدیران را در تصمیم گیری هرچه بهتر در خصوص نحوه به کارگیری تیم اجرایپروژه با کمترین میزان پیچیدگی دانشی در سازمان پروژه و نیز ایجاد حداکثر میزان سازگاری و هم افزاییمیان تیم اجرای پروژه راهبری خواهد کرد. به منظور پیاده سازی و ارائه درک بهتر از یافته ها، از مطالعهکاربردی سبدی از پروژه های شرکت فراب نیز بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

مینیمم پیچیدگی دانشی ، تخصیص تیم پروژه ، اندازه گیری پیچیدگی ، هم افزایی و تداخل در سبد پروژه ، پیچیدگی پروژه