علل و خطرات افزایش حضور باکتری های مقاوم به آنتیبیوتیک در آب های آشامیدنی

در گذشته هدف از تصفیه آب، کاهش مواد معلق و از بین بردن عوامل زنده بیماری زا در آب بود که با روش های متداول فیلتراسیون و گندزایی به دست می آمد. اما در حال حاضر با افزایش انواع آلودگی ها به منابع آب روش های موجود به طور کامل توانایی تصفیه مناسب آب را ندارند. مطالعات نشان داده است، ضدعفونی آب آشامیدنی میتواند باعث افزایش باکتری های مقاوم به آنتیبیوتیک در محیط‎ های آبی شود. تصفیه آب ممکن است مقاومت آنتیبیوتیکی باکتری های زنده مانده را افزایش دهد و سیستم های توزیع آب ممکن است به عنوان مخزنی مهم برای گسترش مقاومت آنتی‎بیوتیکی به عوامل بیماری زای فرصت طلب عمل کنند. فرایندهای تصفیه آب آشامیدنی نمی تواند ARGها را از منابع آب آشامیدنی به طور کامل از بین ببرد، بنابراین، سیستم های تامین آب آشامیدنی ممکن است یک مسیر انتشار اولیه ARGها از محیط به میزبان باشد که خطرات احتمالی را برای سلامتی انسان ایجاد می کند. همچنین مشخص شده است که تعداد بعضی از باکتری ها با افزایش میزان کلر در آب آشامیدنی افزایش می یابد و روند تصفیه آب قادر به حذف کامل آنتی بیوتیک ها از آب آشامیدنی نیست. به همین منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص میزان و فراوانی باکتری های دارای جهش های مقاوم به آنتی بیوتیکها ضروری به نظر می رسد. در این مقاله مروری کوتاه بر مطالعات صورت گرفته در مورد تصفیه آب آشامیدنی و همچنین ورود آنتی بیوتیک های استفاده شده در زندگی روزمزه از طریق فاضلاب و پساب های تولیدی و تاثیر آن بر سلامت جامعه انسانی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

آب آشامیدنی ، آلودگی ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، کیفیت آب ، کلرزنی