تعیین حداقل داده برای طراحی پرونده الکترونیک کاردرمانی در حوزه اختلالات جسمی کودکان

مقدمه: یکی از مهمترین کاربردهای فناوری اطلاعات در حوزه بهداشت و درمان ایجاد پرونده الکترونیک سلامت است.پرونده های کاغذی به علت حجم بالا، بایگانی فضاگیر و مشکل، عدم دسترسی به موقع و سریع، احتمال بروز دوبارهکاری و عدم ارتباط موثر بین ارایه کنندگان خدمات سلامت داری مشکلات فراوانی است. علاوه بر این موارد احتمالآلودگی پرونده های کاغذی در دوران پاندمی کرونا، نیاز به استفاده از پرونده الکترونیک را افزایش داده است. مطالعهحاضر با هدف دسترسی به حداقل داده برای طراحی پرونده الکترونیک کاردرمانی در حوزه اختلالات جسمی کودکانانجام شد.روش پژوهش: در این مطالعه کیفی و به روش دلفی ابتدا همه منابع علمی و ارزیابی های کاغذی موجود در متون و مراکزکاردرمانی در حوزه جسمی کودک مورد بررسی قرار گرفت. پیش نویس اولیه داده های لازم برای تدوین پروندهالکترونیک کاردرمانی تهیه و لزوم عبارت ها با پرسشنامه ای با طیف لیکرت از کاملا موافق تا کاملا مخالف به ۷ متخصصکاردرمانی در حوزه جسمی کودک ارسال شد . طی سه مرحه ارسال و دریافت نظرات در نهایت حداقل داده ها با توافقبیش از ۷۰ درصد بین متخصصین مشخص شد.یافته ها: حداقل داده ها برای طراحی پرونده الکترونیک کاردرمانی در حوزه اختلالات جسمی کودکان شامل ۹۹ عبارت،در بخش های تاریخچه گیری (۲۶ مورد)، رشد مراحل حرکتی (۱۴ مورد)، پاسخ های حرکتی (۲۲ مورد)، ارزیابی تون وکوتاهی (۱۶ مورد)، ارزیابی حسی (۵ مورد)، عملکردهای دستی (۸ مورد)، بازی (۵ مورد)، شناخت و گفتار (۶ مورد)،فعالیت های روزمره زندگی (۵ مورد)، اهداف بلند مدت، کوتاه مدت، برنامه درمانی، گزارش روزانه، گزارش نهایی وارجاعات بود.نتیجه گیری: متخصصین انفورماتیک می توانند با بهره گیری از این یافته و طراحی پرونده الکترونیک کاردرمانی درحوزه اختلالات جسمی کودکان، گامی در جهت ایجاد سیستم یکپارچه و با کیفیت بردارند. طراحی پرونده الکترونیکمی تواند به کاردرمانگران در دسترسی سریع به اطلاعات مراجعین، تسهیل فرآیند استدلال بالینی، مستندسازیخدمات کاردرمانی و ارتباط از راه دور با سایر اعضاء تیم درمان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

کاردرمانی ، اختلالات جسمی کودکان ، پرونده الکترونیک