تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار منطبق با اصول محیط زیستی کارکنان در سطح آموزش عالی با نقش میانجی ارتباطات سازمانی اثربخش

هدف پژوهش حاضر، تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار منطبق با اصول محیط زیستی کارکنان در سطح آموزش عالی با نقش میانجی ارتباطات سازمانی اثربخش بود. روش پزوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران و کارکنان مراکز آموزش عالی در کرمانشاه تشکیل می دهند که با توجه به فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۶۵ نفر بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور سنجش مدیریت منابع انسانی سبز از پرسشنامه ۱۶ گویه ای گوپتا ۲۰۱۸ ، برای سنجش رفتار زیست محیطی از پرسشنامه ۷ گویه ای کیم و همکاران ۲۰۱۹ ، و برای سنجش ارتباطات سازمانی اثربخش از پرسشنامه ۲۴ گویه ای رابینز به نقل از عباس پور و همکاران ۱۳۸۹ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل از تحلیل میر و معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد ضریب استاندارد شده (ضریب مسیر) بین دو متغیر (مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار منطبق با اصول محیط زیستی کارکنان در سطح آموزش عالی β=۰/۳۵۳ ضریب استاندارد شده (ضریب مسیر) بین دو متغیر (مدیریت منابع انسانی سبز بر ارتباطات سازمانی اثربخش)، β=۰/۶۳۸ ضریب استاندارد شده (ضریب مسیر) بین دو متغیر(ارتباطات سازمانی اثربخش بر رفتار منطبق با اصول محیط زیستی کارکنان در سطح آموزش عالی)، β=۰/۴۲۳ می باشد که بیانگر رابطه معنادار بین متغیرها می باشد. نتایج همچنین نشان داد ارتباطات سازمانی اثربخش در تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار منطبق با اصول محیط زیستی کارکنان در سطح آموزش عالی نقش میانجی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی سبز ، اصول محیط زیستی ، آموزش عالی ارتباطات سازمانی اثربخش