حق مشارکت شهروندان در مدیریت شهری در پرتو حکمروایی خوب شهری

دستیابی به توسعه شهری در گروی مشارکت شهروندان، بخش خصوصی و مدیریت شهری در پرتوی حکمروایی خوب شهری می باشد. با مشارکت شهروندان در اداره شهرها، ضمن رعایت الزامات دموکراتیک شهری، تناسب بیشتری بین اقدامات مدیریت شهری و نیازهای واقعی جامعه برقرار می شود. حکمروایی شهری رویکردی است که بر اساس آن، اداره شهرها بر پایه کنش متقابل میانسازمانهای رسمی از یک سو و جامعه مدنی و بخش خصوصی از سوی دیگر شکل می گیرد. در این رویکرد شهروندان با مشارکت در تصمیم گیری ها و اقدامات مدیریت شهری، در قدرت سهیم می شوند و نقش خود را در ارتقای کیفیت زیست شهری ایفا می نمایند. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی در صدد پاسخ به این پرسش ها است که حق مشارکت شهروندان در مدیریت شهری چیست؟و در چه حوزه هایی محقق می گردد؟ برای یافتن پاسخ سوالات فوق ضمن آشنایی با برخی مفاهیم کلیدی، اسناد بین المللی حقوق بشر و مصوبات شورای شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتیجه اینکه: در ایران، هر چند در قوانین موضوعه (اعم از اسناد بین المللی حقوق بشر، قانون اساسی و قانونی عادی) حق مشارکت شهروندان به رسمیت شناخته شده است اما در حوزه شهری، این حقآنگونه که باید محقق نگردیده است

کلیدواژه ها:

مشارکت ، مدیریت شهری ، مشارکت در مدیریت شهری ، حکمروایی شهری ، دموکراسی شهری.