تجلی «دین الاهی» اکبرشاه بابری در مصورسازی متون تاریخی؛ مطالعه موردی: تطبیق جامع التواریخ نسخه کاخ گلستان و نسخه کتابخانه رامپور هند
محل انتشار: مبانی نظری هنرهای تجسمی، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 286
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VISUA-6-2_002
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1400
چکیده مقاله:
مقاله حاضر درصدد است تا به مطالعه تطبیقی دو نسخه متفاوت از جامع التواریخ بپردازد. جامع التواریخ نسخه کتابخانه رامپور، در طول سه قرن مصورسازی شده است. نقاشی های این نسخه، در دربارهای تیموری و صفوی نقاشی شده و پس از انتقال به هند در دربار اکبرشاه بابری الحاق و تصویرسازی مجدد بر روی آن انجام شده و در سال ۱۰۰۳ قمری نیمه کاره، پایان یافته است. بنابراین، نسخه حاوی نگاره هایی از مکتب هرات، تبریز و مکتب هندو ایرانی است. کتابت و مصورسازی جامع التواریخ نسخه کاخ گلستان نیز در دوره اکبرشاه، یعنی در سال ۱۰۰۴ قمری انجام شده است. این مقاله، معتقد است که نقاشان دربار بابری تحت تاثیر گفتمان تعاملی حاکم در نهاد قدرت و به تبع آن، نهاد کتابخانه و نقاش خانه سلطنتی، تحت نفوذ دین بر ساخته اکبرشاه «دین الاهی»، به عنوان چارچوب بزرگ تر فرهنگی قرار داشته است. این امر منجر به دعوت هنرمندان از نقاط مختلف هند و خارج از هند، مانند ایران، با دیدگا ه های متفاوت شدند که بازنمود آن در آثار هنری مورد بررسی دیده می شود؛ یعنی هنرمندان با استفاده از گفتمان تعاملی ایجاد شده در بستر «دین الاهی» -که اکبرشاه مسبب آن بود- به خلق آزادانه آثار هنری پرداختند. از نظر فرکلاف گفتمان ها، سرنوشت متن های هنری را رقم می زنند. مقاله حاضر با استفاده از تحلیل گفتمان فرکلاف تلاش دارد، تا پاسخی برای چرایی تولید مجدد یک نسخه خطی (جامع التواریخ نسخه کاخ گلستان) علی رغم وجود نسخه ای دیگر در دربار (نسخه رامپور) که یک سال قبل از آغاز تولید نسخه مورد بحث پایان یافته، بیابد. دریافت حاصل از بررسی ها نشان داد، اکبرشاه با انجام الحاقات در نقاشی های روایت تاریخی و هم چنین، دوباره سازی یک نسخه، توانست پیوند خود را با تاریخ نشان دهد. خود را به بطن تاریخ برده و با مصورسازی آن، هم به نوعی شجره نامه پراهمیتی برای وی بوده است و هم با این کار خویش کاری خود را نسبت به اجداد مغول خود انجام داده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا حقیقت جو
گروه مطالعات تحلیلی و تطبیقی هنر اسلامی، دانشکده هنر، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
یعقوب آژند
گروه هنرهای تجسمی، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
فاطمه شاهرودی
گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :