محاسبه شماره منحنی رواناب حوضه آبریز با استفاده از شیوه های GIS و RS (مطالعه موردی:حوضه آبریز منصورآباد بیرجند)

استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور به منظور تخمین رواناب حوضه آبریز در سال های اخیر افزایش یافته است. در این تحقیق، نقشه شماره منحنی رواناب با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تصاویر ماهواره لندست (ETM+) برای حوضه آبریز منصورآباد بیرجند و بر اساس فاکتورهایی مانند گروه هیدرولوژی خاک، کاربری اراضی و پوشش گیاهی تعیین شده است. نقشه وضعیت پوشش زمین با کمک شاخص های NDVI و VI تهیه شده و حوضه به سه کلاس مرتع خوب، نسبتا فقیر و فقیر تقسیم بندی شد. نقشه کاربری اراضی حوضه با استفاده از داده های ماهواره لندست و نقشه گروه هیدرولوژیکی خاک به کمک نقشه های خاک، شیب، کاربری اراضی، تشکیلات زمین شناسی و بازدیدهای صحرایی تهیه شد. از تلفیق نقشه های تهیه شده در GIS و با استفاده از جدول SCS، نقشه شماره منحنی رواناب و سپس نقشه ضریب نگهداشت سطحی حوضه تعیین شد. برای ارزیابی صحت نتایج به دست آمده از داده های اندازه گیری بارندگی و سیلاب در حوضه مورد مطالعه استفاده شد. نتایج نشان داد که دبی حداکثر سیلاب محاسبه شده به کمک شماره منحنی تخمین زده شده و مدل HEC-HMS با دبی مشاهده ای تا حدود زیادی تطابق دارد و این امر نشان دهنده صحت کافی محاسبه شماره منحنی تخمین زده شده است. از طرفی شماره منحنی به دست آمده از داده های سیلاب مشاهده ای با شماره منحنی تخمین زده شده مقایسه شد که میزان خطای ۵۷‎/۳RMSE= و ۵‎/۰MRE= بیانگر صحت تحقیقات است.

کلیدواژه ها:

GIS ، شماره منحنی رواناب ، RS و HEC ، HMS ، دبی حداکثر سیلاب