بررسی نسبت فطرت بشری با نظام تکنیکیبررسی نسبت فطرت بشری با نظام تکنیکی

هدف: از میان تاثیراتی که فناوری بر انسان دارد، این پژوهش در صدد بحث از جایگاه فطرت انسانی در نظام فناورانه است. روش: روش مقاله تحلیلی است. یافته ها: در جامعه صنعتی، انسان در محضر تکنیک است و فناوری از یک ابزار، به عاملی برای تعین و تشخص هویت انسان تبدیل می شود که نتیجه آن، تضعیف فطرت توحیدی است. نظام تکنیکی دارای مجموعه ای از فرهنگها و ارزشهای اجتناب ناپذیر است که سبب گسترش فرهنگ دنیاگروی، غفلت انسان از خودآگاهی و معنویت، غلبه ابعاد مادی بر سایر جنبه ها می شود. نتیجه گیری: صنعتی کردن محیط پیرامون و تکنیکی کردن زندگی، سبب تضعیف فطرت الهی انسان می شود. برای خروج از بحران تضعیف فطرت، باید نسبت خود را با فناوری بر اساس جهان بینی الهی بازبینی کنیم.

کلیدواژه ها:

فطرت ، تکنیک ، فناوری ، صنعت ، دنیاگروی