بررسی تاثیر pH بر برداشت ریزجلبک کلرلا ولگاریس در یک سیستم کلوئیدی رقیق به روش خود انعقادی-ته نشینی

فرآیند برداشت زیست توده یک چالش اساسی است که حدود۲۰ تا ۳۰ درصد هزینه عملیاتی کل فرآیند را به خود اختصاص میدهد. روش برداشت مناسب باید ارزان، سازگار با محیط زیست، و مناسب برای انواع ریزجلبکها باشد. در این پژوهش، ریزجلبک کلرلاولگاریس خلیج فارس بعنوان یک نوع ریزذرات کلوئیدی پایدار در یک محیط کشت f/۲ تکثیر شده و تاثیر pH بر برداشت آن به روش خودانعقادی همراه با ته نشینی بررسی گردید. در این مطالعات خواص سیستم کلوئیدی شامل پتانسیل زتای ذرات ریزجلبک در pH=۱۲ در نقطه ایزوالکتریک با استفاده از دستگاه زتاسایزر تعیین گردید. همچنین مشاهدات میکروسکوپی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی برای تعیین میزان پراکندگی و یا تجمع سلولها در محیط دوغابی بهعمل آمد. نتایج این مطالعات موید خود انعقادی ته نشینی ذرات ریزجلبک با حداکثر بازده انعقاد و جداسازی ۹۳/۵ درصد، تحت شرایط اختلاط با دور همزن ۵۰ دور دردقیقه بمدت ۵ دقیقه در pH=۱۲، وسپس آرامش سیستم به مدت زمان ۳۰ دقیقه، بوده است.

کلیدواژه ها:

ریزجلبک ، خودانعقادی ، پتانسیل زتا ، برداشت