واکاوی تصور عمومی جامعه نسبت به تخصص معماری داخلی

معماری داخلی یکی از گرایشهای کارشناسی ارشد معماری است که دانش آموختگان آن مانند سایر گرایشهای معماری با معضل کار روبه رو هستند. برنامه آموزشی این رشته به گونه ای تدوین شده است که دانش آموختگان آن بتوانند در زمینه های مختلف حرفه معماری فعالیت نمایند. علیرغم آن که به نظر میرسد با شرایط ساخت وساز در کشور و بالارفتن قیمت مسکن، نیاز به بهینه سازی فضاهای داخلی، بازطراحی، مقاوم سازی، به روزرسانی سیستمهای تاسیساتی و نیز تغییر کاربری بناهای تاریخی بیش ازپیش باشد، اما همچنان بازار کار برای رشته معماری داخلی محدود است. این مقاله با طرح این فرضیه که فقدان آگاهی کافی نسبت به گستره حوزه کار معماران داخلی سبب شکل گیری تصور ناقص و اشتباه در جامعه گردیده و مراجعه به متخصصان این رشته را محدود کرده است، در پی مداقه در نگرش عمومی مردم جامعه نسبت به این رشته است. روش تحقیق کیفی و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته به کار برده شده است. دستاوردهای این مقاله ضمن تایید فرضیه مطروحه، نشان میدهد که علیرغم توانمندیهای بالقوه این رشته در بهینه سازی فضا، کاهش مصرف انرژی، معاصر سازی بناهای قدیمی و انطباق دهی بناهای واجد ارزش با نیازهای معاصر، در دید مردم بهره گیری از معماران داخلی محدود به ساختمانهای لوکس به هدف افزایش زیبایی بصری فضاهای داخلی میباشد. ازاینرو غالب مصاحبه شوندگان، حضور معماران داخلی را باعث افزایش هزینه های تمام شده ساخت و امری سلیقه ای، غیرضروری و تجملاتی میدانند که در صورت محدودیت بودجه، به راحتی قابل حذف است. این مقاله در انتها راهکارهایی در راستای ارتقا دیدگاه عمومی جامعه نسبت به رشته معماری داخلی پیشنهاد مینماید.

کلیدواژه ها:

معماری داخلی ، آموزش دانشگاهی معماری داخلی ، کار حرفه ای ، تصور عمومی.