تاثیر طراحی با رویکرد تعاملات اجتماعی در میزان رضایتمندی افراد درفضاهای گردشگری (نمونه موردی فضای گردشگری در شهر چالوس)

انسان، موجودی اجتماعی است و در تعامل با دیگر انسان هاست که می تواند به حیات اجتماعی خود ادامه دهد و همیشه در تلاش وتکاپوست تا امکانات، ابزارها و محیط هایی را برای خود به وجود آورده و مایه آرامش و آسایش خویش شود. رفتارهای افراد در عین حالکه نشان دهنده ی شخصیت و سطح آگاهی و دانش و تعهد آنها نسبت به دیگران است به همان سیاق بر اجتماع نیز تاثیر می گذارد. بهتعبیر دیگر فضاهای گردشگری به مثابه یک کلیت یکپارچه است که حاصل برآیند فعالیت ها و رفتارهای انجام شده توسط افراد آن است.نظریات پایه مرتبط ، در کیفیت محیط نه تنها به عناصر زیست محیطی و ارزش های موجود در آن اشاره دارد بلکه متغیرهای دیگرینظیر امنیت، روابط انسانی و اجتماعی ، خصیصه های کالبدی و نظایر آن را نیز دربر می گیرد.این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر رضایتمندی افراد در فضاهای گردشگری به شیوه تحلیلی- توصیفی و با استناد به منابعموثق کتابخانه ای جمع آوری و به بررسی هدف مورد مطالعه پرداخته است. در نهایت آنچه مهم است آنکه هنر معماری و طراحیشهری به گونه ای فضاهای گردشگری را شکل دهد که باعث ایجاد حداکثر تحرک و نشاط و ارتباط و در نهایت سبب رضایتمندیافراد در این فضا بشود. با توجه به مشخص نبودن طیف مراجعه کننده با مجتمع های گردشگری، تعدادی از افراد در اقشار مختلفجامعه انتخاب شد و پرسشنامه ای تدوین گردید و به صورت تصادفی در اختیار افراد قرار گرفت. سوالات مندرج در پرسش نامه با نظرمحققین دانشگاهی تایید شده و به صورت کمی از نوع سلسله مراتبی با امتیاز دهی ۱ تا ۵ بوده است. بررسی های صورت گرفته نشانمیدهد که میزان تاثیر گذا ری معیاره ای یاد شده در این پژوهش در ارتق ا ی سطح رضایتمندی کاربران در متجمع های تفریحی بالاتر ازحد متوسط بوده به طوری که معیار پایدا ری زیست محیطی ۴۶۷ / ۰ درصد اهمیت را به خود اختصاص داد و همچنین معیارهایرضایتمندی، مطلوبت فضایی و دسترسی پذی ری به ترتیب ۲۷۷ / ۰ و ۱۶۰ / ۰ و ۰۹۵ / ۰ درصد از وزن دهی را به خود اختصاص دادند.

کلیدواژه ها:

طراحی ، تعاملات اجتماعی ، رضایتمندی ، فضاهای گردشگری