پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس تاب آوری در زنان سرپرست خانوار شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس تاب آوری در زنان سرپر ست خانوار در شهر شیراز انجام شد.این پژوهش توصیفی و مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه، شامل تمامی زنان سرپرست خانوار در شهر شیراز در سال ۱۳۹۹ بود که حداقل دارای یک فرزند، توانایی خواندن و نو شتن و سن آنها حداقل ۲۵ سال بود. نمونه شامل ۱۸۰ نفر از زنان سرپر ست خانوار داوطلب بود که به روش نمونه گیری در د سترس در کلینیک های مددکاری و کانون امور بانوان فرمانداری استان فارس انتخاب شد . ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سازگاری بل (۱۹۶۱ ) و پرسشنامه ی اصالح شده تاب آوری فرایبورگ و همکاران (۲۰۰۵) تهیه شده است. از میان ابعاد تاب آوری شایستگی اجتماعی، حمایت اجتماعی و سازه های فردی سازگاری اجتماعی را به طور معنی داری پیش بینی کردند. این متغیرها نیز در مجموع حدود ۲۵ درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کردند: به طوری کلی، نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که در زنان سرپرست خانواربین تاب آوری و سازگاری، همبستگی مثبت معناداری وجود دارد و این متغیرمی تواند به طور معناداری سازگاری این گروه را پیش بینی کند . ۲ داده ها تو سط نرم spss ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. این متغیرها نیز در مجموع حدود ۲۵ درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کردند.باتوجه به نتایج تحلیل ضریب همبستگی پیرسون به دست آمده، نشان داد که بین متغیرهای سازگاری اجتماعی و تاب آوری رابطه معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، تاب آوری ، زنان سرپرست خانوار