اثر همزیستی قارچ Piriformospora indica بر تحمل به شوری و خشکی استویا (Stevia rebaudiana) در شرایط درون شیشهای
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 8، شماره: 29
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-8-29_001
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1400
چکیده مقاله:
برای بررسی اثر همزیستی قارچ اندوفیت Piriformospora indicaبر برخی ویژگی های رویشی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) در شرایط تنش هم زمان شوری و خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار در آزمایشگاه کشت بافت پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. عاملهای آزمایش، سه سطح پتانسیل اسمزی (صفر، ۵- و ۱۰- بار)، سه منبع اسمزی NaCl (N)، مانیتول (M) و NaCl+ مانیتول (Na+M) و تیمار همزیستی قارچی در دو سطح بدون تلقیح و تلقیح قارچ P. indica بود که به مدت یک ماه به گیاهچهها اعمال شد و سپس صفات رویشی و فیزیولوژیک اندازهگیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که برهم کنش سطوح، منبع اسمزی و همزیستی قارچی در بسیاری از صفات بررسی شده، معنیدار است. قارچ P. indicaدر سطح اسمزی ۵- بار با کاربرد مانیتول و ترکیب هم زمان دو منبع اسمزی (Na+M)، وزن خشک برگ (به ترتیب ۱۱۲ و ۱۵۶) و بخش هوایی (به ترتیب ۴۹ و ۱۴۴ درصد) را نسبت به شاهد افزایش داد. در مجموع، قارچ P. indica در بیشتر سطوح و منابع اسمزی مطالعه شده، رشد رویشی اندامهای گیاهی را بهبود بخشید که بیشترین اثر مثبت آن در تنش خشکی ناشی از مانیتول و همچنین ترکیب هم زمان NaCl و مانیتول (Na+M) و بهویژه در تنش اسمزی متوسط (۵- بار) مشاهده شد. بنابراین، نتایج این پژوهش، کارایی مثبت تلقیح قارچ P. indica در افزایش تحمل گیاه دارویی استویا نسبت به تنش اسمزی بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فهیمه سراج
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری، ایران
همت اله پیردشتی
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری، ایران
یاسر یعقوبیان
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری، ایران
ولی اله قاسمی عمران
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :