طراحی ساختمان های متعارف شهری با فضای داخلی بدون ستون

هدف از تحقیق حاضر،کاهش تعداد ستون ها در فضای داخلی پلان ساختمان برای انعطاف پذیری در طرح های معماری و ایجاد فضای مفید بیشتر و کاهش مصالح مصرفی می باشد که با بررسی و مقایسه رفتار سیستم سازه ای قاب خمشی و دیاگرید با حذف ستون های داخلی درقابها انجام می شود، همچنین به بررسی ادبیات موجود مربوط به سیستم ساختاری دیاگرید و اثربخشی این سیستم و بررسی تاثیر تغییرات زاویه مدول ها بر پارامترهای مختلف سیستم ساختاری دیاگرید پرداخته میشود. در این مطالعه ویژگی های سازه ای و معماری سیستم دیاگرید مورد بحث قرار گرفته و با تغییرات انجام شده در ساختار طرح و همچنین با شرح مطالعات انجام شده در زمینه سیستم دیاگرید، فاکتورهای مهم سازه ای نظیر دریفت،تغییر مکان و نیروی برشی طبقات و چالش های طراحی بهینه پیکربندی هندسی این سیستم سازه ای به طور کامل بررسی شده است.با طراحی انجام شده که با استفاده از سیستم سازه ای دیاگرید و تغییر در آرایش تیرها و ستون ها صورت گرفت می توان دریافت که این سیستم دارای سختی و مقاومت بیشتر و تغییرمکان جانبی و دریفت کمتری در مقایسه با سایر سیستم های سازه ای متداول میباشد. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی می توان سیستم سازهای دیاگرید را یکی از کارآمدترین سیستم های سازه ای در نظر گرفت. با مطالعه و بررسی های انجام شده علاوه بر کارایی سازه ای و پتانسیل زیباشناختی ارائه شده توسط پیکربندی هندسی منحصر به فرد سیستم سازه ای دیاگرید، عملکرد مطلوب از لحاظ کاهش تغییرمکان و دریفت سازه ای و عملکرد مطلوب در مقابل نیروی برشی طبقات نتیجه گیری گردید.

کلیدواژه ها:

سازه های متعارف شهری ، حذف ستون داخلی ، بدون ستون ، سیستم سازه ای ، سیستم دیاگرید ، فضای مفید ، ، آرایش تیرها و ستون ها