ارزیابی تاثیر ویژگی های کاربری زمین بر حرکت عابرین پیاده(مطالعه موردی: پیاده راه بوعلی و اکباتان همدان)

کاربری زمین همواره یکی از مهمترین اجزای سیستم شهر است که بر تمامی عوامل موثر در برنامهریزی برای یک شهر تاثیر میگذارد. از جمله این عوامل که از کاربری زمین تاثیر میگیرد حمل و نقل است که رابطه تنگاتنگی با کاربری زمین دارد به این صورت که تصمیمگیری و برنامهریزی در هرکدام از آنها بر دیگری اثر میگذارد. در سالهای اخیر با افزایش توجه به رویکردهای پایدار در حمل و نقل از جمله تردد عابرین پیاده سبب گردیده تا رابطه کاربری زمین با مدهای پایدار حمل و نقل مانند پیاده مداری مورد توجه قرار گیرد. به همین منظور در پژوهش حاضر به بررسی رابطه کاربری زمین و تردد عابر پیاده در دو پیاده راه بوعلی و اکباتان شهر همدان پرداخته شد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده است. همچنین اطلاعات مورد نیاز به صورت میدانی و با تکمیل پرسشنامه به دست آمد. در پایان بررسیهای صورت گرفته نشان داد که ویژگیهای کاربری زمین و جابهجاییهای عابرین پیاده دارای ارتباط مستقیم هستند و میزان تاثیر آنها بر یکدیگر قابل بررسی است.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، حرکت عابر پیاده ، پایداری ، شهر همدان