فرهنگ نگاری نوین فارسی با نگاهی به پیشینه تاریخی آن

تاریخچه فرهنگ نگاری در ایران بسیار کهن است و به دوهزار سال پیش و زمان تدوین واژه نامه هایی برای زبان فارسی میانه برمی گردد. در این مقاله پس از نگاهی به سنت طولانی و پربار فرهنگ نگاری زبان فارسی، وضعیت کنونی و پیشرفت های نوین آن توصیف می شود. در سه- چهار دهه اخیر فرهنگ نگاری در ایران، همگام با کشورهای غربی، از فعالیتی سنتی به رشته ای علمی و حرفه ای تبدیل می شود. این حوزه از زبان شناسی کاربردی با بهره گیری از عوامل زیر می کوشد شکل و محتوای فرهنگ ها را بهبود بخشد: ۱- آخرین دستاوردهای نظری و کاربردی زبان شناسی در زمینه فرهنگ نگاری؛ ۲- روش های رایانه ای و فناوری اطلاعات؛ ۳- رویکرد پیکره بنیاد به فرهنگ نگاری.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، فرهنگ نگاری در ایران ، زبان فارسی ، زبان شناسی پیکره ای