بررسی شیمی کانی های پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر (جنوب غرب کابل- افغانستان)

مجموعه افیولیتی لوگر در کمربند افیولیتی جنوب شرق افغانستان در محدوده بلوک کابل گسترش دارد و بخشی از افیولیت های نئوتتیس در سیستم کوهزایی آلپ-هیمالیا با سن جاگیری ائوسن محسوب می شود. کانی های الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و اسپینل سازنده های اصلی پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر هستند. الیوین های واحد های مختلف سنگی اغلب سرپانتینی شده اند، اما الیوین های سالم از نوع فورستریت هستند. ارتوپیروکسن و کلینوپیروکسن های واحد های مختلف سنگی پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر، به ترتیب از نوع انستاتیت (۹۶۱/۰ – ۹۷۲/۰(Mg# و دیوپسید (۹۷۶/۰ – ۹۹۹/۰ Mg#) هستند. Cr# اسپینل های ورمیکولار و بی شکل تا نیمه شکل دار موجود در لرزولیت و هارزبورژیت ها نسبتا بالا بوده، به ترتیب ۵۴۷/۰ و ۶۲۵/۰ با رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند. Cr# اسپینل های نیمه شکل دار تا خودشکل دونیت ها (۴۷۷/۰)، به علت دارا بودن مقدار بیشتر Al۲O۳ و مقدار کمتر Cr۲O۳ نسبت به سایر واحد های سنگی گوشته افیولیت لوگر، کمتر است. Cr# اسپینل های کاملا خودشکل و قرمز تیره رنگ کرومیتیت ۶۳۳/۰ است. پریدوتیت های مورد بررسی در این مطالعه گوشته ای و به گوشته زیر پوسته اقیانوسی متعلق هستند. محتوای کم Al۲O۳ ارتوپیروکسن ها و کلینوپیروکسن ها و Na۲O کلینوپیروکسن ها نشان دهنده درجه بالای ذوب بخشی واحد های سنگی گوشته افیولیت لوگر است. کانی های موجود در دونیت ها در بسیاری از ویژگی های شیمیایی و عنصری هماهنگی رفتاری با کانی های مشابه در لرزولیت و هارزبورژیت ها نشان نمی دهند. اسپینل های دونیت ها از لحاظ شیمیایی شباهت زیادتری به اسپینل گدازه های بالشی نسبت به اسپینل لرزولیت و هارزبورژیت ها نشان می دهند. این دونیت ها ویژگی های دونیت های حاصل از ذوب بخشی را نشان نمی دهند و بیشتر نمایانگر مکان هندسی جریان مذاب تجمع یافته در گوشته هستند.

کلیدواژه ها:

ائوسن ، افغانستان ، افیولیت لوگر ، پریدوتیت گوشته