مطالعه تاثیر قرص تادالافیل بر حجم، میزان تحرک و غلظت نمونه اسپرم و مدت نعوظ سگ نر

امروزه استفاده از مهارکننده های فسفودی استراز – ۵ (تادالافیل) اولین اقدام دردرمان اختلالات نعوظ دام های نر به شمار می رود. ولی پیرامون کارایی آن دردرمان اختلالات نعوظ سگ نر و تاثیر آن برعملکرد سلول های اسپرماتوزوئید مطالعه ای دردرسترس نیست. در این مطالعه، به منظور بررسی اثر مصرف قرص تادالافیل بر مدت نعوظ و مشخصات منی،۲۰ قلاده سگ از نژادهای مختلف فراهم شد و نخست با ماساژ با دست از منی آن ها نمونه گیری به عمل آمد. پس از گذشت ۶ تا ۱۰ روز به تمام سگ ها ۱ قرص تادالافیل (۲۰ میلی گرم شرکت فارابی، ایران) خورانیده شد و پس از گذشت۳۰ تا ۴۵ دقیقه دوباره نمونه گیری از اسپرم و اندازه گیری فشارخون تکرار شد وداده ها به عنوان گروه تیمار در نظر گرفته شد. مدت نعوظ در هردو گروه تعیین و فشارخون بلافاصله پس از اخذنمونه اسپرم تعیین شد. نمونه های اسپرم در آزمایشگاه پژوهشگاه رویان با کمک دستگاه CASA تجزیه وتحلیل شد نتایج نشان داد مدت نعوظ(در کنترل ۵‎/۷ و در درمان شده ۷۵‎/۱۳ دقیقه) و ویژگی های اصلی منی مانند حجم (در کنترلml ۷۵‎/۴ و در درمان شدهml ۵‎/۵) و غلظت اسپرم (در کنترل /ml۱۰۶× ۲۳۱و دردمان شده/ml۱۰۶×۲۵۰ سلول) ومیزان تحرک (درکنترل۵۴‎/۸۵ % ودر درمان شده۹۰‎/۹۲% ) پس از دریافت دارو بهبود معنی داری داشت. بااین وجود فشارخون سیستولیک (در کنترل۱۴۳ ودر درمان شده ۱۵۵ میلی متر جیوه) و دیاستولیک (در کنترلmmHg ۷۶ و در درمان شده mmHg۸۰) که عامل محدودکننده ای محسوب می شود نیز افزایش یافت. از این مطالعه نتیجه گیری شد که تادالافیل آثار مثبتی بر سلول های اسپرماتوزوا داشت و از آن در درمان ناتوانی در ایجاد نعوظ سگ می توان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تحرک و باروری اسپرم ، حجم منی ، مدت نعوظ ، تادالافیل ، سگ