اثر نواربندی بر مکانیک اندام تحتانی طی فاز استقرار راه رفتن: یک مقاله مروری

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 251

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC01_187

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه مفصل زانو یکی از مهمترین مفاصل اندام تحتانی در هنگام راه رفتن می باشد، این مفصل نیروهای گشتاوری بزرگی را در طی اجرای فعالیتها روزانه همچون راه رفتن تحمل میکند. هنگام راه رفتن، نیروی عکس العمل زمین گشتاور آداکشنی را در صفحه فرونتال بر روی مفصل زانو در مرحله استانس راه رفتن تحمیل میکند. میزان این گشتاور نزدیک کننده در برخی افراد افزایش می یابد و باعث تخریب بافتهای جانب داخلی مفصل زانو شده که در نهایت منجر به استئوآرتریت کمپارتمان داخلی مفصل زانو میشود. با توجه بر مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است، نواربندی اثرات مفیدی بر این عارضه دارد. هدف از مطالعه مروری بررسی اثر نواربندی بر مکانیک اندام تحتانی طی استقرار راه رفتن میباشد.روش شناسی با استفاده از کلید واژه های نواربندی، عضلاترانی، استئوآرتریت زانو، راه رفتن، درمان و عملکرد زانو از طریق جستجو در بانکهای اطلاعاتی از جمله Science Direct, Institute of Scientific Information, در فاصله زمانی بین ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۵ مقالات مورد نظر انتخاب شد.نتایج نتایج نشان داد که نواربندی باعث بهبود درد و مکانیسم اثر بخشی بر عضلات پهن خارجی و پهن داخلی دارا میباشد. نظریه تئوری کنترل ورودی درد، بیشترین کاربرد را برای توجیه اثرات نواربندی در کاهش درد دارد. نتیجه گیری تمامی مطالعات انجام شده بر روی مقالات مربوط با استفاده از نوار بندی عضلات رانی و تاثیر آن بر عملکرد زانو بیان کننده این امر بود که استفاده از نواربندی در افراد دارای استئوآرتریت زانو باعث عملکرد بهتر افراد در طی راه رفتن میشود. با توجه به اینکه استفاده از نواربندی نه تنها عملکرد زانو را محدود نمیکند بلکه تاثیرات مثبتی نیز بر راه رفتن دارد، با وجود این مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه میشود.

نویسندگان

سارا چنگیزی

کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد، بروجرد، ایران

امیرعلی جعفرنژاد

استادیار بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

سیدعلی حسینی

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران