تاثیر چهار هفته تمرین پلایومتریک بر سرعت و چابکی پسران کاراته کا

مقدمه: مربیان برای پیشرفت ورزشکاران، انواع شیوه های تمرینی جدید را به منظور اجرای بهتر و صحیح تکنیکها مورد استفاده قرار میدهند.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین پلایومتریک بر سرعت و چابکی پسران کاراته کا است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و روش اجرا بدینگونه بود که تعداد ۲۲ نفر از کاراته کاها در محدوده سنی نوجوانان و جوانان ۱۷-۱۲)سال) برای نمونه انتخاب و بطور غیرتصادفی به دو؛ گروه تجربی (n=۱۱) و کنترل (n=۱۱) تقسیم شدند. ابتدا یک پیش آزمون برای سنجش شاخص های چابکی و سرعت از هر دو گروه گرفته شده، پس از بررسی توزیع طبیعی با آزمون شاپیرو-ویلک، گروه تجربی به مدت چهار هفته (هفته ای سه جلسه) یک برنامه ۲۰ دقیقه ای از تمرینات پلایومتریک در ابتدای برنامه تمرینات عادی کاراته را هم انجام دادند و گروه کنترل فقط برنامه عادی تمرینی (تمرین کاراته بدون تمرینات پلایومتریک) را اجرا کردند. بعد از چهار هفته تمرین از هر دو گروه برای سنجش دوباره سرعت و چابکی، پس آزمون به عمل آمد. در این تحقیق از نرم افزار SPSS۲۲ و Excel۲۰۱۱ و آزمون t مستقل در سطح معنیداری (P<۰/۰۵) استفاده شد.یافته ها: یافته های تحقیق حاضر نشان دادند که چهار هفته تمرین پلایومتریک بر چابکی و سرعت پسران کاراته کا تاثیر معنیداری دارد .(P<۰/۰۵)نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان میدهند که تمرین پلایومتریک در پسران کاراته کا منجر به تفاوت معنیداری در شاخصهای چابکی و سرعت میگردد؛ لذا میتوان این تمرینات را برای بهبود برخی شاخصهای آمادگی جسمانی (چابکی و سرعت) به ورزشکاران و مخصوصا۱ کاراته کاها پیشنهاد کرد.

کلیدواژه ها:

پلایومتریک ، سرعت ، چابکی ، کاراته کا