برازش مدل ریاضی برای پیش بینی برخی شاخص های کیفی برنج سفید براساس آزمون خمشی دانه توسط روش سطح پاسخ

یکی از روش های تعیین کیفیت برنج بررسی خواص تک دانه آن است. ضمن این که یکی از مشکلات عمده پیش بینی خواص کیفی برنج نیز هزینه بالای آزمایش های صنایع غذایی است. هدف از این پژوهش، پیش بینی برخی خواص کیفی برنج سفید طی آزمون های خمشی بر روی تک دانه در ? رقم (خزر، درفک و کادوس) و ? سطح رطوبتی (? و ?? درصد بر پایه تر) است. بنابراین از روش سطح پاسخ (طرح داده های تصادفی ) برای مدل سازی و تخمین خواص کیفی (میزان آمیلوز و پروتئین، درجه حرارت ژلاتینه شدن، قوام ژل، حداقل و حداکثر چسبندگی، چسبندگی نهایی، فروریختگی و پس روی چسبندگی، زمان لازم برای رسیدن به حداکثر چسبندگی و درجه حرارت چسبندگی) به عنوان متغیرهای پاسخ توسط متغیرهای مستقل (نیروی شکست، نیرو در تغییر شکل ??/? میلی متر، تغییر شکل بیشینه، مدول های مماسی و سکانتی بیشینه، مدول های مماسی و سکانتی در تغییر شکل ??/? میلی متر و انرژی شکست) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تمام مدل ها معنی دار (P < ?.??) بودند و مناسب ترین مدل پیش بینی برای تمام متغیرهای پاسخ از نوع خطی-برهم کنش (?FL) با ( R???.??) به دست آمد. شرایط بهینه متغیرهای مستقل براساس هدف ماکزیمم یا مینیمم سازی متغیرهای پاسخ تعیین گردید به طوری که نتایج بهینه یابی با درجه مطلوبیت (R?? ?.??) به دست آمد. نتایج نشان داد که روش سطح پاسخ در فرآیند مدل سازی پیش بینی خواص کیفی برنج بر اساس خواص استحکامی دانه مفید است.

کلیدواژه ها:

آزمون خمشی ، تک دانه برنج ، خواص کیفی ، روش سطح پاسخ