بررسی شرایط مناسب فضاهای آموزشی و فرهنگی همساز با اقلیم (مطالعه موردی: شهر بجنورد)

شکل گیری سکونتگاه های آموزشی و فرهنگی از لحاظ شکل به چگونگی استقرار و نوع مصالح و بسیاری از پارامترهای دیگر در ارتباط با عناصر اقلیمی است. معماری همساز با شرایط اقلیمی علاوه بر اینکه فضای مطلوب آسایش را فراهم می کند از پرت انرژی جلوگیری نموده و اثرات مطلوب اقتصادی در مقیاس خرد و کلان به همراه خواهد داشت. محدوده مورد مطالعه در این تحقیق شهر بجنورد درشهرستان بجنورد از استان خراسان شمالی است. داده های مورد استفاده در این تحقیق عناصر اقلیمی دما، بارش، رطوبت و درجه حرارت و باد است که از ایستگاه های داخل و خارج محدوده مورد مطالعه در دوره آماری ۲۰ ساله استفاده شده است. روش تحلیل داده ها شامل روش های تجربی، گیونی، اولگی، ماهائی است که بر مبنای آن رابطه اقلیم و معماری منطقه مورد برسی قرار گرفته است همچنین لازم به ذکر است که ساختمان های آجری و بتنی، سنگ و بتن و آجری نیز در این شهرستان دیده می شوند. استان خراسان شمالی با توجه به اقلیم متغیر و بارندگی مناسب همواره از نظر شرایط آسایشی بخصوص در فصول سرد سال و با فرارسیدن فرابار سیبری به سمت شمال کشور دچار مشکل بوده و گرمایش فضاهای آموزشی و مشکلات متعدد این فضاها از نظر پرتی دما، نورگیری و غیره، یکی از مشکلات اساسی آموزش پرورش استان خراسان شمالی بوده است. شهر بجنورد نیز در شرق استان خراسان شمالی و در شهرستان بجنورد از این امر مستثنی نبوده و فضاهای آموزشی و فرهنگی این شهر از نظر گرمایش و سرمایش با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ساخته نشده وهمواره این فضاها با مصرف بیش از حد انرژی روبرو بوده و از نظر طراحی دارای مشکل می باشند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که فضاهای آموزشی و فرهنگی شهر بجنورد همساز با اقلیم نبوده است.