گوگردزدایی زیستی باکتری های جداشده از خاک های آلوده به نفت

حدود ۰.۰۵ تا ۸ درصدوزنی نفت خام را گوگرد تشکیل می دهد و عمدتا به شکل ترکیبات تیوفنی نظیر دیبنزوتیوفن DBT و مشتقات آن می باشد؛ فرآیند احتراق گوگرد باعث تولید SOX، انتشار آن به اتمسفر و درنتیجه آلودگی هوا می گردد. ازآنجاکه ترکیبات تیوفنی به فرایند گوگردزدایی معمول Hydrodesulfurization مقاومند، گوگردزدایی زیستی BDS گزینه ای مناسب جهت غلبه بر این مشکل می باشد. در این روش، حدف ترکیبات تیوفتی برمبنای استفاده از توانایی میکروارگانیسم های خاص از مسیر اختصاصی ۴S صورت گرفته بطوریکه ارزش حرارتی سوخت حفظ می شود. در مطالعه فوق، با استفاده از DBT (عنوان منبع انحصاری گوگرد)، تعدادی باکتری گوگردزدا از خاک های آلوده به نفتجداسازیشدند که براساس نتایج آزمون گیبس، سویه KHO۱ قادر به گوگردزدایی دی بنزوتیوفن، از مسیر ۴S بود. برطبق نتایج، احتمالا این سویه جهت گوگردزدایی نفت خام و برش های نفتی مفید است.

کلیدواژه ها:

گوگردزدایی زیستی ، دیبنزوتیوفن ، مسیر ، ۴S و ۲- هیدروکسی بی فنیل . Stenotrophomonas