بهرهبرداری بهینه و پایدار از منابع آب با استفاده از احداث باغهای دیم در منطقه کرمانشاه

یکی از گامهای اساسی در هر کشور توجه به تناسب توسعه، بخصوص توسعه پایدار در بخش کشاورزی، باکارمایه های موجود است. در کشاورزی پایدار هدف تولید در سطح بالا بدون آسیب به محیط زیست و حفظ منابعموجود برای نسلهای بعد میباشد. با توجه به شرایط خشک و نیمه خشک کشور (میانگین بارندگی کمتر از 247میلیمتر)، توسعه باغهای دیم میتواند نقش موثری در بهرهبرداری بهینه از منابع آب و توسعه پایدار بخش کشاورزی داشته باشد. نظر به برنامه توسعه باغهای دیم در کشور و به دلیل کمبود منابع آبی، لازم است که در انتخاب گونه گیاهی و روشهای احداث باغهای جدید، بازنگری صورت گیرد. لذا این پژوهش جهت ارزیابی تلفیق سامانه جمع آوری آب با سوپرجاذب استاکوزورب در احداث باغهای دیم بادام، طی دو سال انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از سوپرجاذب با سامانه جمعآوری آب، بیشترین میزان رطوبت نسبی خاک را در هر دو سال داشت . در سال اول، تیمارسامانه جمعآوری آب با سوپرجاذب، از نظر میزان رطوبت نسبی خاک اختلاف معنیداری با تیمار سامانه جمعآوری آب بدون سوپرجاذب نداشت، اما هر دو تیمار اختلاف معنیداری با تیمار سوپرجاذب بدون سامانه جمع آوری آب داشتند . در سال دوم، بیشترین میزان رطوبت نسبی خاک مربوط به روش سامانه جمع آوری آب با سوپرجاذب بود که این افزایش رطوبت در سال دوم، به دلیل افزایش میزان بارندگی بود که سبب افزایش شاخصهای رویشی نهال بادام نسبت به دو تیمار دیگر گردید.

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، منابع آب ، بادام ، باغهای دیم ، پلیمر سوپرجاذب ، رشد رویشی ، سامانه جمع - آوری آب