بررسی واکنش چند رقم غیرهیبرید و هیبرید گوجه فرنگی به بیماری خال زدگی باکتریایی
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 35، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 337
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-35-4_002
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400
چکیده مقاله:
بیماری خالزدگی باکتریایی گوجهفرنگی که توسط باکتری Pseudomonas syringae pv. tomato ایجاد میشود، یکی از بیماریهای مهم گوجهفرنگی در جهان و ایران است که میتواند به طور جدی میزان عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری بذربرد است بنابراین موثرترین راهکار در کنترل بیماری، استفاده از بذر و نشاء سالم و عاری از باکتری میباشد اما از روشهای دیگری از قبیل استفاده از ارقام مقاوم یا متحمل، رعایت اصول بهداشتی، تناوب کاشت و کاربرد سموم باکتریکش، نیز در مدیریت تلفیقی بیماری استفاده میشود. در این پژوهش، واکنش ۲۴ رقم (غیرهیبرید و هیبرید) گوجهفرنگی در برابر بیماری خالزدگی باکتریایی در محیط گلخانه مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، از گیاهچههای چهار تا پنج برگی گوجهفرنگی استفاده شد و مایهزنی به صورت اسپری سوسپانسیون (OD۶۰۰) CFU ml-۱ ۱۰۷×۱ باکتری بیماریزا روی گیاهچهها انجام شد. در بررسی مقاومت ارقام مورد مطالعه، زمان ظهور اولین نشانههای بیماری، شدت بیماری ایجاد شده و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد، شاخص AUDPC با زمان ظهور اولین نشانههای بیماری (۰/۷۱=r) و شاخص شدت بیماری (۰/۷۶=r) همبستگی مثبت داشت اما زمان ظهور اولین نشانههای بیماری با شدت بیماری (۰/۲۲=r) همبستگی معنیداری نداشت. بر اساس یافتههای این پژوهش، نتایج حاصل از ارزیابی چند شاخص مختلف در بررسی واکنش ارقام گیاهی به بیماریها، اطلاعات دقیقتری در رابطه با میزان حساسیت یا مقاومت ارقام به بیماری ارائه میدهد. در این مطالعه، ارقام هیبرید Hyb. ۱۵۸۵، Hyb. Superset، King stone، Hyb. Bellariva وHyb. Firenze، همچنین رقم غیرهیبرید Super Chef، بهعنوان ارقام با مقاومت بالاتر در برابر بیماری خالزدگی باکتریایی گوجهفرنگی ارزیابی شدند که استفاده از این ارقام در مدیریت تلفیقی این بیماری توصیه میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
افسانه عباس پور انبی
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته بیماری شناسی گیاهی، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
مریم خضری
استادیار موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :