اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت بر درماندگی روانشناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس تهران

مقدمهمولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری خودایمنی، التهابی، مزمن و پیشرونده است که در آن سیستم ایمنی به سلول های عصبی مغز و نخاع حمله کرده و منجر به آسیب غلاف میلین و آکسون این سلول ها می شود که در نتیجه آن فقدان هدایت صحیح پیام‎های ‎‎عصبی در سیستم اعصاب مرکزی ایجاد می‎‎شود مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان روان­پویشی کوتاه مدت بر درماندگی روان­شناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس تهران بود.روش کارروش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون - گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این مطالعه زنان مبتلا به ام اس بودند که به منظور مشاوره و درمان به انجمن ام اس شهر تهران مراجعه کرده بودند. غربالگری بر اساس مقیاس‎های ‎‎مرتبط انجام شد انجام شد و ۴۵ زن مبتلا به ام اس به صورت نمونه گیری هدفمند و تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل اختصاص یافتند. گروه آزمایش درمان روانپویشی، طی ۸ جلسه ۵۰ دقیقه ای و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ورژن ۲۷ و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد.نتایجدرمان روانپویشی کوتاه مدت بر درماندگی روانشناختی و تحمل بلاتکلیفی زنان مبتلا به ام اس موثر است (۰۵/۰ > P) و این نتایج در پیگیری سه ماهه حفظ شد.نتیجه­گیریبراساس یافته‎های ‎‎این پژوهشمی­توان نتیجه گرفت درمان روانپویشی کوتاه مدت منجر به بهبود درماندگی روا­ن­شناختی و تحمل بلاتکلیفی زنان مبتلا به ام اس می‎‎شود.

کلیدواژه ها:

روانپویشی ، طرحواره درمانی ، روانشناختی ، خودتنظیمی‎‎هیجانی ، مولتیپل اسکلروزیس