بررسی رسوبات اردویسین و سیلورین (سازند های سیاهو و سرچاهان) از نظر سنگ منشاء

به منظور بررسی و شناسایی سنگ منشا در منطقه بندر عباس 35 نمونه از رسوبات اردویسین – سیلورین مناطق کوه گهکم و کوه فراقان انتخاب گردید. نمونه های مذکور مورد ارزیابی مقدماتی به وسیله دستگاه ارزیاب سنگ (راک اول) قرار گرفت از نمونه های مذکور فقط نمونه های سیلورین (سازند سرچاهان) در منطقه کوه فراقان دارای کیفیت مطلوب و ماده آلی مناسبی (کروژن از نوع ؟؟؟ و متوسط مقدار ماده آلی 1/80% است که در بعضی از نمونه ها به 4/8% نیز می رسد) در بررسیهای میکروسکپی کروژن آمورف و وجود الگها و ماسرالهای لیپتینیتی با فلورسانس زایی خوب به رنگ قهوه ای مشاهده می شود و نتایج تجزیه عنصری نیز موید این موضوع است. در حالیکه سازند های مذکور در منطقه کوه کهگهم دارای میانگین TOC برابر 0/15% بوده و بیشترین مقدار ماده آلی در آنها 0/30% می باشد از بررسی مقدماتی و مطالعات تفضیلی نمونه ها می توان سازند سر چاهاندر منطقه کوه فراقان را بعنوانی یک سنگ مادر هیدروکربوری خوب (با توان تولید نفت و گاز) ارزیابی نمود. سازندهای سیاهو و سر چاهان در کوه کهگم و سازند سیاهو در منطقه کوه فراقان با توجه به مقدار بسیار کم ماده آلی و پختگی بالا نمی توانند به عنوان سنگ منشا تلقی گردند. نمونه های پابده و گورپی از کوه گشو و کوه خمیر نیز دارای مقدار ماده آلی بسیار کم بوده و با توجه به بررسی های بعمل آمده فاقد شرایط لازم برای سنگ منشا می باشند.