مدل سازی مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم به صورت یک مساله بهینه سازی

یک شبکه حسگر بی سیم شامل تعداد زیادی گره حسگر است. تفاوت عمده ای که در این شبکه ها با شبکه های بی سیم عادی وجود دارد، منبع انرژی این حسگرها می باشد. در این شبکه ها گره ها می توانند در وضعیت ثابت و یا بنا بر شرایط محیط دارای تحرک باشند. با توجه به وجود چالش بزرگ محدودیت انرژی در این شبکه ها، اکثر تحقیقات طراحی پروتکل های شبکه را با رویکرد افزایش طول عمر شبکه مورد هدف قرار داده اند. بخش عمده ای از این مطالعات را می توان به دو دسته مهم شامل روش های مبتنی بر طراحی پروتکل های مسیریابی انرژی-کارآمد و پروتکل های کنترل دسترسی به رسانه (MAC) تقسیم بندی نمود. در این پژوهش، در جهت افزایش طول عمر، یک پروتکل مسیریابی بهینه در شبکه های حسگر بی سیم پیشنهاد می گردد. این مدل بهینه می تواند به عنوان محک جهت ارزیابی عملکرد پروتکل های مسیریابی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، زمان بندی چرخه وظیفه ، مسیریابی.