بازیابی و تشخیص نقوش بشقاب مفرغی عتیقه ی لرستان با استفاده از آزمون رادیوگرافی و پردازش تصویر به روش تطبیق بافت نگار

آثار هنری از مهم­ترین گنجینه های هر کشوری به حساب می آیند. بسیاری از این آثار با گذشت زمان بر اثر مواردی مانند خوردگی، فرسایش و حوادث مختلف طرح اصلی خود را از دست می دهند. بررسی فرایند خوردگی و ساییدگی نیازمند ابزار های آشکارسازی قابل اعتمادی است که میزان تخریب در هر قسمت از قطعه را مشخص کند. در این مقاله از روش اندازه گیری عمق خوردگی در تصاویر رادیوگرافی برای مشخص کردن طرح یک بشقاب مفرغی طرح دار عتیقه از گنجینه های لرستان، استفاده شده است. با استفاده از این روش، میزان خوردگی و ساییدگی اثر مشخص و نقوش بشقاب عتیقه که بر اثر مرور زمان دستخوش آسیب شده بود، باز سازی شده است. استفاده از روش بازسازی عمق و روش لبه یابی همراه با تطبیق بافت­نگار، تصاویر واضحی از نقوش این بشقاب را نشان داد که در تصویر رادیوگرافی اولیه مشخص نبودند. این، نشان می دهد که ترکیب رادیوگرافی و تطبیق بافت ­نگار در روش های پردازش تصویر بر مبنای مشخصات فیلم و روش پرتونگاری با در نظر گرفتن اصول فیزیکی حاکم بر رادیوگرافی، می تواند نتایج بسیار مطلوبی را در شناسایی آثار باستانی و کاربردهای مشابه ارایه دهد. نتایج حاصل از ارزیابی انسانی، بهبود کیفیت تصاویر را با درصد اطمینان بالایی تایید کرد.

کلیدواژه ها:

مفرغ لرستان ، رادیوگرافی ، پردازش تصویر ، تطبیق بافت نگار