رابطه واسطه های خودارزشمندی و نگاه به دنیای عادلانه با رضایت از زندگی سالمندان

مقدمه: با توجه به افزایش جمعیت سالمندی در کشور، این قشر با مشکلات فزاینده­ای مواجه هستند . توجه به اهمیت ارتقاء سلامت سالمندان و ضرورت توجه به مولفه های ارتقاء سلامت خصوصا سلامت روانی ایجاب می کند که تا حد ممکن در این زمینه گام هایی بر داشته شود. یکی از جنبه هایی که به سلامت روان سالمندان کمک می کند، داشتن رضایت از زندگی است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه خودارزشمندی و نگاه به دنیای عادلانه با رضایت از زندگی سالمندان انجام شده است. روش:­ مطالعه حاضر مطالعه ای  توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش همه سالمندان بازنشسته ادارات دولتی شهر اسفراین در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۶ بودند که در حدود ۵۵ تا ۶۵ سال سن داشتند. تعداد ۱۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس باور به دنیای عادلانه، خودارزشمندی و پرسشنامه رضایت از زندگی بود.  داده­ها با استفاده از رو شهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که همبستگی بین واسطه های خود ارزشمندی با رضایت از زندگی  ۰.۳۸۱ بود. همبستگی بین باور به دنیای عادلانه و رضایت از زندگی همچنین ۰.۴۱۳ بود که همگی در سطح ۰۰۱/۰ معنی دار بودند. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین روی هم رفته ۵۶ درصد واریانس رضایت از زندگی  را تبیین می کنند. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که بین واسطه های خود ارزشمندی و نگاه به دنیای عادلانه با رضایت از زندگی سالمندان ارتباط مثبت وجود دارد که به این ترتیب به نظر می­رسد پرورش حس خودارزشمندی و داشتن نگاه به دنیایی که عادلانه است می­تواند رضایت از زندگی را در پی داشته باشد.  

کلیدواژه ها:

contingencies of self- worth ، belief in a just world ، life satisfaction ، elderly ، واسطه های خودارزشمندی ، باور به دنیای عادلانه ، رضایت از زندگی ، سالمندی