مدل یابی معادلات ساختاری رابطه ابعاد سرمایه روان شناختی و سرسختی ذهنی کارکنان شهرداری بجنورد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد سرمایه روان شناختی و سرسختی ذهنی کارکنان شهرداری بجنورد میباشد. پژوهش حاضر توصیفی و ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی کارکنان شهرداری بجنورد به تعداد ۲۲۰ نفر بودند که طبق جدول کرجسی– مورگان از میان آنها ۱۵۵ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها توسط دو پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷) و سرسختی لانگ و گولت (۱۹۸۹) جمع آوری شد. پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (۸۹/۰) و (۸۴/۰) برآورد گردید و روایی پرسشنامه ها از نوع صوری و محتوایی بود. برای تجزیه وتحلیل یافته ها از نرم افزار Lisrel نسخه ۸ استفاده شد. نتیجه معادلات ساختاری برای فرضیه اصلی نشان داد با توجه به مقدار ضریب مسیر بدست آمده ۷۲/۰ و معناداری ۷۳/۵ بین سرمایه روان شناختی و سرسختی ذهنی رابطه معناداری وجود دارد. مقادیر ضریب مسیر میان خودکارآمدی و سرسختی ذهنی کارکنان ۴۹/۰ و آماره تی برای این ضریب نیز ۶۷/۶ حاصل شد که نشان داد بین خودکارآمدی و سرسختی ذهنی رابطه مثبت معناداری برقرار است. ضریب مسیر میان امیدواری و سرسختی ذهنی کارکنان ۶۴/۰ بدست آمد. آماره تی برای این رابطه ۹۷/۶ نشان داد بین امیدواری و سرسختی ذهنی رابطه مثبت معناداری برقرار است. مقدار ضریب مسیر میان تاب آوری و سرسختی ذهنی کارکنان ۵۰/۰ و مقدار تی برای این ضریب، ۵۰/۵ نشان دهنده رابطه مثبت معنادار بین تاب آوری و سرسختی ذهنی کارکنان بود. در نهایت ضریب مسیر رابطه بین خوش بینی و سرسختی ذهنی کارکنان ۷۳/۰ و مقدار آمار تی ۱۷/۷ نشان داد بین خوش بینی و سرسختی ذهنی کارکنان رابطه مثبت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه روان شناختی ، سرسختی ذهنی ، خودکارآمدی ، خوش بینی ، امیدواری ، تاب آوری