سنجش رضایتمندی شهروندان ازکیفیت فضاهای شهری مطالعه موردی: منطقه یک شهرداری تهران

یکی از مسائلی که در سال های اخیر در برنامه ریزی شهری مطرح شده مفهوم کیفیت فضای شهری است.کیفیت فضای شهری به معنای شرایط زیست محیطی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و کالبدی-فضایی محیط شهری که نشان دهنده میزان رضایت یا عدم رضایت شهروندان از محیط شهری است. در حال حاضر بسیاری از فضاهای شهری از دسترس شهروندان خارج شده است و افراد تنها بر اساس ضرورت و اجبار به این فضاها وارد می شوند. ادامه این روند شهروندان را گرفتار روزمرگی و نیز سردرگمی در فضاهای شهری کرده است. شناسایی عوامل موثر بر میزان رضایت و آزردگی خاطر ساکنین می تواند در جهت تحلیل وضع موجود، تصمیمات آتی به منظور ارتقای سطح کیفی محدوده های سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکانها موثر واقع شود. هدف اصلی پژوهش رسیدن به پاسخی روشن در برخورد منطقی با کیفیت محیط چه به لحاظ آسیب شناسی و چه ساماندهی در فضاهای منطقه ۱ شهرتهران است است. پژوهش از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش تحقیق ترکیبی (ترکیب روشهای تحلیل کمی و کیفی) است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و مصاحبه است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه از نوع بسته است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان شهرداری منطقه ۱ تهران و اساتید دانشگاهی تشکیل میدهد. روش نمونه گیری احتمالی از نوع طبقه بندی است. تکنیک تجزیه وتحلیل اطلاعات مدل چند معیاره ویکور است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از معیارهای مورد ارزیابی شده معیار مطلوبیت فعالیت های موجود در فضای منطقه و بهبود عملکرد آن ها ، با کسب امتیاز ۰/۵۰۴ توانسته است در صدر معیارهای مورد بررسی قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط شهری ، رضایت شهروندان ، منطقه ۱ شهرداری تهران