تدوین نشانگرهای سنجش مشارکت فعال دانشجویان رشته های علوم کشاورزی

مشارکت فعال دانشجویان سازه ای است که برای نخستین بار جهت درک و تبیین افت و شکست تحصیلیمطرح شد و به عنوان پایه ای برای اص الح روند تعلیم و تربیت مدنظر قرار گرفت. این تحقیق یک پژوهشکاربردی و در نگاه روش گردآوری اطلاعات، جزء پژوه شهای میدانی م یباشد. برای دست یابی به هدف پژوهشاز روش های تحلیل سلسله مراتبی فازی و تحلیل عاملی استفاده شد. مشارکت کنندگان تحقیق در بخش تحلیلسلسله مراتبی فازی شامل ۲۰ نفر از متخصصان در زمینه آموزش عالی کشاورزی بود که برای استخراج و تعییناهمیت نسبی نشانگرهای سنجش مشارکت فعال دانشجویان، شرکت کردند. یافته های تحلیل سلسله مراتبیفازی نشان داد که یادگیری با همتایان، یادگیری همراه با کار، تجربه آموزی با مدرسان از اهمیت وزنی بیشتریدر مشارکت فعال دانشجویان گرایش های علوم کشاورزی برخوردار بودند. در بخش میدانی از جامعه ی آماریشامل ۱۰۰۰ تن از دانشجویان سال سوم و چهارم دانشگاه ها و دانشکده های کشاورزی، بر مبنای جدول گرجسی ومورگان ۲۷۸ دانشجو ) ۱۲۸ تن دختر و ۱۱۸ تن پسر( به عنوان حجم نمونه ی تحقیق با به کارگیری نمونه گیریطبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. یافته های تحلیل عاملی گویای آن است که شاخص هایی همچونترکیب آموزه و تجربه های تخصصی در یادگیری، یادگیری انعکاسی و یک پارچه )تلفیقی(، یادگیری مشارکتی،شیوه های تدریس اثربخش، راهبردهای یادگیری و یادگیری سطح بالا از نظر دانشجویان به ترتیب بیشتریناهمیت را در مشارکت فعال دانشجویان در دانشگاه ها و دانشکده-های علوم کشاورزی دارد.

کلیدواژه ها:

تحلیل سلسله مراتبی فازی ، مشارکت فعال دانشجویان کشاورزی ، یادگیری