ریززیست چینه نگاری و محیط رسوبی دیرینه نهشته های الیگو-میوسن در شمال ایران مرکزی

نهشته های الیگوسن- میوسن ایران بین دو فاز کوهزایی پیرینین و پاسادنین قرارگرفته است. این نهشته ها در حوضه پشت کمان ایران مرکزی، سازند قم نامیده می شوند. رخنمون های مناسبی از سازند قم در شمال ایران مرکزی وجود دارند. به منظور مطالعه ریززیست چینه نگاری و تحلیل محیط رسوبی این سازند، سه برش سطحی در شمال باختر شهرک درجزین،کوه بنک و باختر اروانه در شمال باختر- باختر شهر سمنان انتخاب شد. در این برش هاسازند قم با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند قرمز زیرین و با همین گونه در زیر کنگلومرای دارای میان لایه های ماسه سنگی مربوط به  میوسن پیشین،که هم ارز با سازند قرمز بالایی است، قرار می گیرد. ترکیب سنگ شناسی اصلی سازند قم در ناحیه مورد بررسی، تناوب سنگ آهک و مارن بوده که دارای میان لایه هایی از سنگ های تخریبی نیز می باشد. عضوها و زیرعضوهای ناحیه الگوی سازند قم در اینجا قابل مشاهده نبوده و تنها می توان بر مبنای ویژگی سنگ شناسی  واحدهای سنگی، محلی برای آن در نظر گرفت. بر پایه روزن بران شناسایی شده، سن سازند قم در شمال باختر-باختر سمنان (زون در جزین- افتر)، که در زون ساختاری- رسوبی البرز مرکزی قرار دارد، آشکوب بوردیگالین از میوسن پیشین می باشد که معادل زیست زون Borelis melo curdica-Borelis melo است.

کلیدواژه ها:

میوسن˓بوردیگالین ، زیست چینه نگاری ، ریزخساره ، ایران مرکزی