روابط ساختاری خود تنظیمی عاطفی، باورهای فراشناختی و ادراک خودمختاری با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش شناسایی تاثیر روابط خودتنظیمی عاطفی، باور های فراشناختی و ادراک خودمختاری با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی دردانش اموزان مقطع متوسطه دوم می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی است و از نوع همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری می باشد و جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر نکا که تعداد ۳۸۲ نفر با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. روش گرداوری در این تحقیق دو روش اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی (پرسشنامه ای) و ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه خودتنظیمی عاطفی لارسن و پیز مایک (۲۰۰۴)، پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز و کاترایت-هاتن (۲۰۰۴)، پرسشنامه ادارک خودمختاری سیلوربرگ و استینبرگ (۱۹۸۶) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) (CFI) بود. تحلیل داده ها استفاده از نرم افزارهای SPSS و لیزرل به روش معادلات ساختاری انجام شد.

کلیدواژه ها:

روابط خودتنظیمی عاطفی ، باور های فراشناختی ، ادراک خودمختاری ، انعطاف پذیری شناختی ، دانش آموزان