تعیین مولفه های ابزار ارزیابی تناسب ساختاری بیمارستان های دوستدار سالمند

مقدمه: بیمارستان ها یکی از محیط های پرمراجعه و حیاتی برای سالمندان هستند و ارزیابی وضعیت موجود از نخستین اقدامات برای ایجاد محیطی متناسب برای آنان به شمار می آید، این مطالعه با هدف تعیین مولفه های ابزار ارزیابی تناسب ساختاری بیمارستان های دوستدار سالمند انجام شد. روش: در این مطالعه روش شناختی، ابتدا با استناد به مولفه­های موجود در خصوص دیگر محیط های دوستدار سالمند نظیر شهر، پارک، آسایشگاه و خانه، فهرستی از گویه ها تهیه شد. سپس از طریق تعیین روایی محتوا با استفاده از پانل متخصصان شامل مهندسین معماری، ارگونومی و سالمندشناسی و همچنین تعیین روایی صوری با کمک تیمی از ارزیابان شامل کارشناسان سلامت سالمندی، بهداشت حرفه ای، بهداشت محیط و ارگونومیست ها، نسبت به تعیین مولفه های ساختاری اقدام شد. یافته ها: با کمک تیم تحقیق، ۱۹۴ مولفه اولیه  در۲۰ حیطه به ۱۰۰ مولفه در۱۹ حیطه کاهش یافت. با انجام فرایند روایی محتوا و روایی صوری به دو صورت کمی و کیفی، به ترتیب تعداد مولفه ها به ۷۲ مورد و تعداد حیطه ها به ۱۷ حیطه کاهش یافت. نتیجه گیری: از مولفه های حاصل از این پژوهش می توان جهت ساخت ابزار به منظور تعیین وضعیت موجود استفاده کرد. یافته های این تحقیق می تواند با مشخص ساختن کاستی ها و اعمال مداخلات ارگونومیک در ساختار بیمارستان ها، در بهبود آسایش، ایمنی و استقلال سالمندان موثر باشد.  

کلیدواژه ها:

Tool ، Hospitals ، Aging. ، ابزار ، بیمارستان ، سالمند.