بررسی خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه مریم گلی (Salvia officinalis L.)، تحت کاربردسطوح مختلف اسید هیومیک و سولفات روی

اسید هیومیک به عنوان یک محصول تجاری، در اثر پدیده های شیمیایی و باکتریایی درخاک به وجود می آید و باعث افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی، بهبود ظرفیت نگهداری آب در خاک و افزایش جذب عناصر کم مصرف و پر مصرف در گیاه میشود. عنصر روی نقش در فعال کردن آنزیمهای آنتی اکسیدانی، ساختن پروتئین و سوخت و ساز قند دارد . در این مطالعه، به منظور بررسی اثر اسید هیومیک و سولفات روی بر خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه مریم گلی آزمایشی در سال زراعی ۱۴۰۰ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سطوح ۰، ۱/۵، ۳ و ۴/۵ در هزار اسید هیومیک وفاکتور دوم شامل سطوح ۰، ۳، ۶ و ۹ در هزار از سولفات روی بوده است. نتایج نشان داد که در همه ی رنگدانه های فتوسنتزی (کارتنوئید، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل) بیشترین مقدار این پارامترها در سولفات روی ۶ در هزار و اسید هیومیک اسید ۳ در هزار مشاهده گردید. در تیمار شاهد سولفات روی، کاربرد اسید هیومیک (تا سطح ۳ در هزار) منجر به افزایش فنول شده است. بررسی فلاونوئید نیز حاکی از آن بود که در تیمار شاهد سولفات روی و افزایش اسید هیومیک تا ۴/۵ در هزار، افزایش فلاونوئید مشاهده شده است. مقدار اسانس با استفاده از اسید هیومیک در غلظتهای ۱/۵ و ۳ در هزار موجب افزایش شده است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از اسید هیومیک به صورت مجزا و همراه با عنصر ریزمغذی روی در بیشتر صفات مورد بررسی بیشترین تاثیر را داشته است که علت آن را میتوان به تاثیرات مثبتی که اسید هیومیک بر رشد گیاهان می گذارد دانست.

کلیدواژه ها:

مریم گلی ، اسید هیومیک ، سولفات روی ، فیتوشیمیایی