بررسی جایگاه ابژه در عکاسی انتزاعی با تاکید بر آثار مهران مهاجر

این پژوهش در نظر دارد با کشف و درک مفاهیم نظری مطرح شده در باب انتزاع عکاسانه، بررسی نماید که چگونه یک ابژه عکاسی به عنوان شی واقعی، معنای خود را تغییر می دهد تا به یک تصویر انتزاعی مبدل شود. برای رسیدن به این مهم، نخست نشانه های تصویر عکاسانه از منظر نشانه شناختی پیرس بررسی گردید تا مشخص شود که تصویر انتزاعی چه نشانه هایی را در خود دارد. در ادامه پس از بررسی جایگاه انتزاع و سیر آن در تاریخ عکاسی، دسته بندی سه گانه ای از تصاویر انتزاعی عکاسانه مطرح شد که آنها را در سه ساحت انتزاع امر مرئی، تجسم بخشی به امر نامرئی و ذهنی سازی امر خالص بصری تقسیم می کرد. در نهایت برای پاسخ به سوال پژوهش، سه مجموعه از آثار مهران مهاجر با یکدیگر مقایسه گردید و در آنها، سیر گذار ابژه ی «شیشه» و «داربست» به عنوان نمونه هایی از ابژه های عکاسانه از امر مرئی در مجموعه «حال گذشته» تا انتزاع امر مرئی در مجموعه های «هوای زمین» و «داربست» بررسی گردید و نشان داده شد که یک ابژه در عکاسی، به مدد تمهیدات عکاسانه به سوی استعاری شدن و رسیدن به سطح انتزاع نوع اول می رسد و نقش نشانه ای آن از ساحت شمایلی فاصله می گیرد.

کلیدواژه ها:

عکاسی انتزاعی ، امر مرئی ، ابژه انتزاعی ، مهران مهاجر