بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری ادراک شده با خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان

مقدمه: درچند دهه اخیر، ایجاد و پرورش مهارت های یادگیری خودتنظیمی درجوانان به یکی ازاهداف آموزشی تبدیل شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ادراک ازشیوه های فرزندپروری ادراک شده باخودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و در زمره تحقیقات توصیفی می باشد. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر مشهد تشکیل می دهند تعداد کل آزمودنی ها ۲۱۷ نفر بود که از این تعداد ۹۳ نفر دختر (۴۳ درصد) و ۱۲۴ نفر پسر (۵۷ درصد) بودند. همچنین از تعداد کل آزمودنی ها ۷۵ نفر (۶/۳۴ درصد) در مقطع اول دبیرستان، ۷۲ نفر (۲/۳۳ درصد) در مقطع دوم دبیرستان و ۷۰ نفر (۳/۳۲ درصد) در مقطع سوم دبیرستان مشغول به تحصیل بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک (جنس، سن، تحصیلات و ...) مقیاس ادراک شیوه های والدین POPS و پرسشنامه خودتنظیمی SRİ-S بودند. یافته ها: نتایج نشان داد، به ترتیب میانگین و انحراف استاندارد متغیر درگیری مادر ۰۸/۸ ± ۷۹/۳۳، حمایت از خودمختاری مادر ۰۸/۸ ± ۸۷/۳۰، گرمی مادر ۳۴/۶ ± ۳۲/۳۰، همچنین درگیری پدر ۳۴/۶ ± ۴۱/۳۲، حمایت از خودمختاری پدر ۲۱/۷ ± ۴۱/۳۲، گرمی پدر ۵۵/۶ ± ۱۶/۳۰ است که نشان دهنده نرمال بودن توزیع داده ها است. میانگین و انحراف استاندارد متغیر خودتنظیمی ۸۳/۱۴ ± ۵۸/۹۶ است که نشان دهنده نرمال بودن توزیع داده ها است. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده ازاین پژوهش شایسته است والدین راآگاه نمودو سبک های صحیح فرزندپروری رابه صورت جزوه، کارگاه آموزشی، جلسات خاص وغیره به آنهاآموزش داد.  

کلیدواژه ها:

Parenting Style ، Perceived Self-Regulation ، Student ، شیوه های فرزند پروری ادراک شده ، خود تنظیمی ، دانش آموز