مقایسه اثربخشی «گروه درمانی شناختی- رفتاری» با «گروه درمانی وجودی» بر روابط مادر- فرزند مادران کودکان استثنائی
محل انتشار: مجله مدیریت ارتقای سلامت، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 482
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-10-3_012
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: زندگی برای انسان از راه تعامل و ارتباط ممکن می شود و اصلی ترین منبع ارتباطی برای آدمی والدین هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی "گروه درمانی شناختی -رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" بر روابط مادر- فرزند مادران کودکان استثنائی در سال۱۳۹۸ بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران دارای کودکان استثنائی شهرستان قرچک در استان تهران بود که دارای کودک مقطع ابتدایی دارای سن ۶ الی ۱۲ سال بودند که براساس آمار ۱۵۰ تن بودند. ابزار جمع اوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی و "ارزشیابی رابطه مادر- کودک" (Mother-Child Relationship Evaluation) بود. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. پیش آزمون بر روی ۱۵۰ تن "ارزشیابی رابطه مادر- کودک" اجرا شد. از بین ۵۸ تن از مادرانی که دارای مشکل ارتباطی بودند (معنی نمره کمتر تر از ۱۴۰ از نمره ۲۴۰)، ۳۶ تن به صورت تصادفی ساده انتخاب و در ۳ گروه هر کدام ۱۲ تن بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. گروه های مداخله در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای با روش "گروه درمانی شناختی- رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" مورد مداخله گروه درمانی قرار گرفتند. هر سه گروه "ارزشیابی رابطه مادر- کودک" را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پس از یک ماه پیگیری تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ تحلیل شدند.
یافته ها: رابطه مادر - فرزندی در "گروه درمانی شناختی- رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" و کنترل تفاوت وجود دارد. نتایج مقایسه زوجی نشان داد تفاوت نمره بین "گروه درمانی شناختی -رفتاری" بر "رابطه مادر -فرزندی" و گروه کنترل معنادار بود. علاوه بر، این تفاوت نمره "گروه درمانی وجودی" و گروه کنترل نیز معنادار بود (۰۱/۰≥P). ولی تفاوت معناداری بین نمره در "گروه درمانی شناختی - رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" وجود نداشت. همچنین مقایسه درون گروهی نشانگر پایداری نتایج در طول زمان بود.
نتیجه گیری: "گروه درمانی شناختی- رفتاری" و "گروه درمانی وجودی" می تواند موجب بهبود روابط مادر- فرزندی درمادران کودکان استثنائی شود دهد. بنابراین، مشاوران و درمانگران می توانند از روش مذکور برای بهبود روابط مادر- فرزندی استفاده کنند.
کلیدواژه ها:
Improving Relationships ، Mother-Child Group Therapy ، Cognitive-Behavioral ، Existential. ، گروه درمانی ، شناختی رفتاری ، درمان وجودی ، روابط مادر – فرزندی.
نویسندگان
نیره غلامی
انشکده روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
عبدالله شفیع آبادی
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
محمد محمدی پور
دانشکده روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :