تعیین کننده های توانمندی دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل در سنین باروری بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده

مقدمه: سطح مطلوب توانمندی زنان، موجب قدرت بخشی به آنان برای تصمیم گیری مستقلانه درباره موضوعات اساسی زندگی می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین عوامل موثر در توانمندی دریافت مراقبت سلامت بر اساس  تئوری رفتار برنامه ریزی شده، در زنان متاهل در سنین باروری  بود. روش کار: در مطالعه مقطعی تحلیلی حاضر، ۴۸۸ نفر از زنان متاهل در سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران در سال ۱۳۹۸، جامعه پژوهش را تشکیل دادند. ابزار گردآوری  داده ها، یک پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده و پرسشنامه استاندارد توانمندی دریافت مراقبت سلامت بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری از جمله میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار  SPSSنسخه ۲۴ و آنالیز مسیر با استفاده از شاخص های برازش مدل  تحت نرم افزارAmos   نسخه ۲۲ تحلیل شد. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش، ۱/۷  ± ۶/۳۳ سال بود. نگرش (۰۰۱/۰ p< ، ۶۲/۰ β=) نسبت به هنجار ذهنی (۰۰۱/۰ p< ، ۱۸/۰ β=)  از قدرت پیشگویی کننده بالاتری برای پیش بینی قصد رفتار برخوردار بود.  بر اساس نتایج تحلیل مسیر، ۳۰ درصد از واریانس قصد رفتاری  و ۰۳/۰ حیطه تصمیم گیری، ۰۲/۰ حیطه تعامل و ۰۵/۰ واریانس حیطه درجه کنترل توسط سازه های مدل تبیین گردید. نتایج مطالعه نشان داد سازه نگرش و هنجارذهنی بهترین پیش گویی کننده قصد رفتار دریافت مراقبت سلامت  بودند (۰۰۱/۰ p<). نتیجه گیری : نتایج نشان داد که بعد کنترل رفتاری درک شده، نقشی در تببین رفتار دریافت مراقبت سلامت نداشت و قصد رفتاری نقش کمرنگی در تبیین رفتار دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل در سنین باروری داشت. این موضوع نشان می دهد که توجه به سایر عوامل روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی در فرآیند اخذ تصمیم برای دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل سنین باروی ضروری است.    

کلیدواژه ها:

Health care empowerment ، Married women ، Reproductive age ، Theory of Planned Behavior ، توانمندی دریافت مراقبت سلامت ، زنان متاهل ، سنین باروری ، تئوری رفتار برنامه ریزی شده