تبیین دیدگاه دانشجویان از آموزش مجازی در اپیدمی کووید-۱۹: یک مطالعه کیفی

مقدمه: تبیین تجربه آموزشی دانشجویان از آموزش مجازی در اپیدمی کووید-۱۹ و شناخت راهکارهایی برای ایجاد یادگیری موثرتر می تواند برای تصمیم‎گیران و سیاست‎گزاران نظام آموزشی کشور ارزشمند باشد. لذا این مطالعه کیفی با هدف تبیین دیدگاه دانشجویان از آموزشی مجازی در اپیدمی کووید-۱۹ انجام شد. روش کار: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام گردید. داده­ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته با ۱۵ دانشجوی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل ورودی ۱۳۹۶ لغایت ۱۳۹۸ ترم‎های یک تا ۶ به روش نمونه‎گیری هدفمند در سال ۱۳۹۹ همزمان با اپیدمی کووید-۱۹جمع‎آوری شد. همه مصاحبه­ها ضبط و سپس خط به خط دست‎نویس گردید و در نهایت از روش تحلیل محتوای قراردادی استفاده شد. یافته‎ها: تحلیل داده‎ها منجر به استخراج طبقات "مزایای آموزش مجازی"، "معایب آموزش مجازی" و «راهکارهای ارتقای آموزش مجازی» شد. این طبقات به ترتیب دارای زیرطبقات "انعطاف‎پذیری یادگیری و بستر مناسب یاددهی-یادگیری"؛ "مهارت ناکافی تدریس مجازی برخی از اساتید، عدم یادگیری موثر، ضعف برنامه‎ریزی دانشجو در یادگیری، ارزشیابی نامعتبر و مشکلات سخت و نرم‎افزاری سامانه» و «بهینه سازی روش تدریس مجازی، برگزاری  کلاس آنلاین مجازی، بارگذاری فایل‎های ویدئویی و ارزشیابی موثر» بودند. نتیجه‎گیری: تحلیل داده ها نشان داد که مشارکت کنندگان علاوه بر بیان مزایا، معایبی برای آموزش مجازی و در نهایت به راهکارهایی برای ارتقای این شیوه آموزشی اشاره داشتند. در نتیجه این یافته ها نیاز به انجام مداخلات برای بهبود کیفیت اجرای آموزش مجازی را از سوی استاد و دانشجو تایید می‎کند.

کلیدواژه ها:

Virtual ، Learning ، students ، COVID-۱۹ ، viewpoint ، qualitative study. ، یادگیری ، مجازی ، دانشجویان ، کووید-۱۹ ، دیدگاه ، مطالعه کیفی