تاثیر استفاده از شیوه بازخوردی در آموزش به بیمار بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان پرستاری

مقدمه: کلید ایفای نقش در حرفه پرستاری برقراری ارتباط مناسب است و مهارت های ارتباطی به عنوان یکی از مهم ترین ویژگی های لازم برای پرستاران توصیف شده است. رویکردهای مختلفی برای توسعه ارتباطات حرفه ای در تعامل پرستار و بیمار وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر استفاده از شیوه بازخوردی در آموزش به بیمار بر مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری بود. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که در سال ۱۳۹۹ انجام شد. نمونه مورد مطالعه را ۸۱ دانشجوی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، که در حال گذراندن دوره کارآموزی در عرصه بودند، تشکیل میداد که با تخصیص تصادفی در دو گروه (۴۱ نفر در گروه کنترل و ۴۰ نفر در گروه آزمون) قرار گرفتند. برای گروه آزمون، نحوه آموزش به بیمار به شیوه بازخوردی آموزش داده شد و از آنها خواسته شد به این شیوه به بیماران آموزش دهند. گروه کنترل، آموزش به بیمار را به شیوه مرسوم انجام می دادند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی بود که قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، کا اسکوئر و تی تست) از طریق SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نمره کل مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری، قبل از مداخله، در گروه کنترل ۷۱/۶±۸۰/۷۰ و در گروه آزمون ۵۰/۴±۶۷/۷۰ بود. مهارت های ارتباطی دانشجویان بعد از آموزش به بیمار توسط دانشجویان پرستاری، در هر دو گروه کنترل (۸۸/۴±۶۵/۸۸) و گروه آزمون (۶۲/۳±۱۷/۱۱۰) افزایش داشت. تفاوت بین گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله معنادار بود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: براساس یافته ها، آموزش به بیمار به شیوه بازخوردی بطورمعنی داری منجر به بهبود مهارتهای ارتباطی دانشجویان می شود . لذا مربیان و اساتید پرستاری می توانند از این روش و سایر استراتژی های افزایش تعامل جهت بهبود مهارتهای ارتباطی دانشجویان در برنامه ریزی درسی خود استفاده نمایند.  

کلیدواژه ها:

Communication skill ، patient education ، nursing student ، teach-back method. ، مهارت ارتباطی ، آموزش به بیمار ، دانشجوی پرستاری ، شیوه بازخوردی