تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امیدواری، نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی در زنان نابارور

مقدمه: ناباروری پیامدهای منفی بسیاری از جمله کاهش امیدواری و افزایش نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی را به همراه دارد. یکی از روش های بهبود حالات روانشناختی، روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی است. بنابراین، هدف این مطالعه تعیین تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امیدواری، نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی در زنان نابارور بود. روش کار: مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بودند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر بود که با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای با روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های امیدواری، نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی بودند. داده ها با آزمون های من- ویتنی، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS-۱۸تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل از نظر امیدواری، نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی در زنان نابارور تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث افزایش امیدواری (۰۰۱/۰P<، ۰۸۹/۱۲۶F=) و کاهش نگرش های ناکارآمد (۰۰۱/۰P<، ۵۹۶/۶۸F=) و فرانگرانی (۰۰۱/۰P<، ۱۹۰/۱۴۳F=) در زنان نابارور شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، توصیه می گردد که از روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت زنان نابارور از جمله افزایش امیدواری و کاهش نگرش های ناکارآمد و فرانگرانی استفاده شود.  

کلیدواژه ها:

Cognitive Therapy ، Mindfulness ، Hope ، Dysfunctional Attitudes ، Meta-worry ، Infertile Women ، شناخت درمانی ، ذهن آگاهی ، امیدواری ، نگرش های ناکارآمد ، فرانگرانی ، زنان نابارور