اثر شنا و سیلی مارین بر فاکتور رشدجنینی ریه (PLGF) موشهای بارداردر معرض کادمیوم

مقدمه:ورزش و مکمل های غذایی قادرند تا حدی اثرات منفی کادمیوم را تعدیل کنند. بر این اساس پژوهش حاضر در نظر دارد تا اثر شناو سیلی مارینبر فاکتور رشد جنینی ریه(PLGF)موش های باردار در معرض کادمیومرا مورد بررسی قرار دهد. روش شناسی:۵۱سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار (وزن۲۰±۲۰۰گرم) به ۹ گروه تقسیم شدند. کادمیوم کلراید به میزان۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت محلول در آب آشامیدنی به موشها خورانده شد. سیلیمارین(۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت زیرجلدی ۳ بار در هفته تزریق شد.برنامه تمرینی در دوران بارداری ۶۰ دقیقه شنا در روز و به مدت ۵ روز در هفته بود.مقاطع میکروسکوپی از نمونه هادو روز پس از تولدبه روش معمول تهیه مقاطع بافتی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح خطای ۰/۰۵ استفاده گردید. یافته ها:شاخصPLGFدر گروه کادمیوم در مقایسه با گروه های کادمیوم سیلیمارین و کادمیوم تمرین سیلیمارین، کاهش معنی داری(۰.۰۰۱> P )نشان داد، اما تمرین شنا به تنهایی تاثیری بر شاخصPLGFنداشت(P =۰/۱۶۲). نتیجه گیری:کادمیوم موجب کاهش معنی دار میزان سطوحPlGFبافت ریه نوزادان گردید و استفاده از تمرینات منظم استقامتی شنا و مکمل سیلیمارین اثرات ناشی از کلرید کادمیوم را مهار کرد.

کلیدواژه ها:

کادمیوم ، سیلیمارین ، تمرین شنا ، PLGF